woensdag 29 april 2020

Boeken verslonden in april





"Noah Barleywater gaat ervandoor" van John Boyne was een zalige start van april. Een sprookje dat jeugdsentiment oproept. Even wennen aan alle pratende dieren en voorwerpen, maar al snel zit je in de verhalen die verteld worden en ben je klaar om aangenaam verrast te worden.






"Het Vuurevangelie" van Michel Faber gaat niet zozeer over religie als over de valkuilen bij het publiceren van een nieuw boek wanneer je denkt dat je de grootste ontdekking van de eeuw hebt gedaan. Religieus fanatisme komt wel aan bod, maar de boodschap is vooral dat we allemaal mensen zijn, en dat je jezelf niet zo belangrijk moet beschouwen.






"The Creeping Shadow" van Jonathan Stroud is het vierde boek in de reeks over Lockwood & Co. en misschien wel het beste van de reeks -- tot nu toe. Het is een geweldig fantasy-avontuur waarbij ik constant vergeet dat de personages eigenlijk tieners zijn. Het is geen kinderlijk verhaal, maar heel spannend, grappig en entertainend.








"Ever After" van Graham Swift was teleurstellend. Een vermoeiende schrijfstijl met lange zinnen vol komma's, gedachtestreepjes en haakjes. Twee vertellers die identiek zijn qua vertelstem. Een verhaal over leven en dood, de betekenis van beide, over ouders en kinderen, over de belangrijkheid van het eigen individu en over geheimen en ontdekkingen.





 "Devoted" van Dean Koontz brengt zijn klassiekers terug! Het is een verhaal met een gekke wetenschapper die slachtoffer wordt van zijn mislukte experimenten, een kind met een beperking maar ook een hoge intelligentie die alle tegenstand overwint, een dame in nood die haar ridder op een wit paard, met militaire achtergrond, ontmoet, en honden. Veel honden.



 


De achterflap noemt "Het huis van de slaap" van Jonathan Coe een duizelingwekkende komedie, maar dat is het niet. Interessant genoeg maar geen emotionele impact, het is genre-vrije literatuur met een verrassende wending dat uiteindelijk wel de moeite van het lezen waard is.


 




Een perfect boek om de maand april mee af te sluiten was "Extremely Loud & Incredibly Close" van Jonathan Safran Foer. Het verhaal van Oskar, die na de dood van zijn vader bij 9/11 een sleutel tussen zijn spullen vind en dan op zoek gaat naar het slot. Tegelijkertijd lezen we brieven van zijn grootvader, een verslag van zijn grootmoeder, en allerlei foto's die hij tijdens zijn zoektocht heeft gemaakt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten