Boeken verslonden in maart

 

"Wat de zomer niet overleeft" van Tom Wright was een revelatie. Wright schrijft een meeslepend verhaal waarin je jezelf totaal verliest. Je blijft lezen, zo vlot gaat het. Een verhaal over opgroeien, over liefde en seks, maar ook over de keerzijde van die medaille, over machtsmisbruik en de monsters die op deze wereld rondlopen. James woont bij zijn grootmoeder, omdat er iets is gebeurd tussen hem en zijn moeder en haar nieuwe vriend Jack. Het boek begint als ook zijn nicht Lee Ann, oftewel L.A., bij hen komt wonen na een vermoedelijk gelijkaardig voorval bij haar eigen ouders. Het is wat vreemd en mysterieus, je kan er vanalles bij bedenken, maar hun leven gaat voort en je ziet wel wat er komt.

"Later" van Stephen King was gelukkig weer een goed King-verhaal. Jamie ziet de doden. En ze praten ook tegen hem. Maar slechts tot enkele dagen na hun dood. Eerst verdwijnt hun stem. Daarna verdwijnen ze zelf. Maar Jamie is nog maar 8 jaar. Zijn moeder is de enige die van zijn gave weet. Als haar cliënt, een beroemde schrijver à la George R.R. Martin, sterft voordat hij haar zijn laatste manuscript kan bezorgen, vraagt ze haar zoon om met hem te praten en zo het verhaal alsnog op papier te zetten. Jamie is een aangename verteller en we leven mee met zijn verhaal en alle ontdekkingen die hij gaandeweg doet, niet alleen over de wereld om hem heen maar ook over zichzelf. Het is een spannend verhaal met bovennatuurlijke elementen met een degelijke Stephen King-vibe. Ik hoop dat zijn volgende boek in september, "Fairy Tale", ook zo meeslepend is.

"Het grote huis" van Nicole Krauss is een intrigerend stuk literatuur. De opbouw van deze roman is best speciaal te noemen. Het doet me qua stijl wat denken aan "Cloud Atlas" van David Mitchell. Het is immers een collectie van vier aparte verhaallijnen die op één of andere manier met elkaar verbonden zijn. Hoe precies, dat is net aan de lezer om te ontdekken. Terugkerende thema's in het boek zijn liefde en verlies, teleurstelling van de personages in zichzelf, gemiste kansen, het leven niet geleefd, wat als, ontevredenheid met hoe het leven gelopen is, en eenzaamheid vol herinneringen aan mensen die ondertussen verdwenen zijn. 

"Indiana Jones and the Army of the Dead" van Steve Perry is pure ontsnappingsfictie. Een avontuur dat zich dertien jaar voor "Kingdom of the Crystal Skull" afspeelt, en waar Indy vergezelt wordt door zijn strijdmakker George McHale. Ze worden op missie gestuurd in het midden van de Tweede Wereldoorlog om te voorkomen dat de Nazi's of de Japanners een mysterieuze zwarte parel in handen krijgen. Perry geeft de antagonisten in het verhaal voldoende achtergrond zodat het geen oppervlakkige, karikaturale schurken worden. Maar het is geen typisch globetrottend avontuur, geen zoektochten in verborgen tempels vol valkuilen. Dit avontuur had even goed door een andere fictieve held beleefd kunnen worden, er is niets wat het echt Indiana Jones maakt.

Recensie "Indiana Jones and the Army of the Dead" - Steve Perry

* * * *
In mijn tienerjaren kreeg ik ooit een stapel boeken van Wolfgang Hohlbein als verjaardagscadeau van mijn zus, stuk voor stuk extra avonturen van mijn favoriet fictief personage, Indiana Jones. Tot dan had ik er geen idee van dat er boeken over hem bestonden. De jaren nadien heb ik ze allemaal verzameld, 24 in totaal. 

Vorig jaar ontdekte ik dat er in 2009, na het verschijnen van de vierde film "Kingdom of the Crystal Skull", een laatste boek verscheen: "Indiana Jones and the Army of the Dead" van Steve Perry. Nee, niet de zanger van Journey, maar de fantasy- en science-fictionschrijver. Hij schreef ook al boeken in het Star Wars-universum. Ik bestelde het meteen en de voorbije maand heb ik het gelezen.

Indy en Mac worden op missie gestuurd in het midden van de Tweede Wereldoorlog om te voorkomen dat de Nazi's of de Japanners een mysterieuze zwarte parel in handen krijgen, door de schrijver Joseph Conrad "Heart of Darkness" genoemd. Naast het verhaal van onze helden, lezen we ook vanuit het standpunt van drie antagonisten, eentje uit elk vijandig kamp: het Duitse, het Japanse, en dat van de plaatselijke bevolking, een Caraïbisch eiland waar vreemde praktijken plaatsvinden. Die wisselwerking is best tof en zorgt voor variatie en spanningsopbouw in het verhaal. 

Perry geeft best veel details over wapens en vliegtuigen dat voor mij niet per se erin had hoeven staan. Voor de rest is het boek puur escapisme. Ik herkende heel veel termen in het boek door het computerspel "Gabriel Knight: Sins of the Fathers" dat over voodoo-praktijken in New Orleans gaat. Hij geeft de drie antagonisten in het verhaal voldoende achtergrond zodat het geen oppervlakkige, karikaturale schurken worden. 

Wat spijtig genoeg wel wat oppervlakkig blijft, is het personage van Indiana Jones zelf. Het is geen typisch globetrottend avontuur, geen zoektochten in verborgen tempels vol valkuilen. De setting blijft beperkt tot Haïti en een naburig eiland waar alleen de jungle en stormweer - naast de zombies uiteraard - tegenwerken. Dit avontuur had even goed door een andere fictieve held beleefd kunnen worden, er is niets wat het echt Indiana Jones maakt.

Recensie "Het grote huis" - Nicole Krauss

* * * *
"Het grote huis" van Nicole Krauss is een intrigerend stuk literatuur. De opbouw van deze roman is best speciaal te noemen. Het doet me qua stijl wat denken aan "Cloud Atlas" van David Mitchell. Het is immers een collectie van vier aparte verhaallijnen die op één of andere manier met elkaar verbonden zijn. Hoe precies, dat is net aan de lezer om te ontdekken.

Het boek bestaat uit twee delen, en elke verhaallijn heeft een hoofdstuk in elk deel. Hierdoor duurt het wel even voor je de personages uit een verhaallijn opnieuw tegenkomt. Ik denk dat, om echt volledig vat op alles te krijgen, je het boek twee keer zou moeten lezen.

De stijl is in elke verhaallijn hetzelfde: het hoofdpersonage spreekt een ander, voor de lezer onzichtbaar personage aan in een soort van redevoering, of monoloog, of lange brief. Zo is er een schrijfster die praat tegen een edelachtbare, een rechter of zo. We hebben een vader die het aan het einde van zijn leven tegen zijn vervreemde jongste zoon heeft. Een oude man die ons vertelt over zijn dementerende vrouw met bepaalde geheimen die hij pas na haar dood ontdekt.

Er zijn enkele terugkerende namen die de vier verhaallijnen met elkaar verbinden, maar ook het schrijfbureau met negentien lades dat afgebeeld staat op de cover en van eigenaar naar eigenaar verhuist. Het boek is een puzzel waarbij je iedereen chronologisch probeert te laten passen in een grote tijdlijn. Op de achtergrond speelt vooral de Tweede Wereldoorlog, de deportatie van de Joden, het leven in Jeruzalem, etc. De puzzel is echter niet zo simpel in elkaar te leggen, waardoor ik denk dat een tweede lezing van het boek voor meer opheldering kan zorgen.

Vooral het einde van het boek valt een beetje tegen, omdat het heel snel gedaan is. Het laatste hoofdstuk is slechts enkele pagina's, en waar ik verwachtte dat alles netjes op z'n plaats zou vallen, draaide ik de laatste pagina om, om te ontdekken dat er niets meer op de achterkant stond buiten een dankwoord. Ik denk dat je zelf een paar verbanden moet leggen die niet letterlijk vermeld worden in de verhalen.

Terugkerende thema's in het boek zijn liefde en verlies, teleurstelling van de personages in zichzelf, gemiste kansen, het leven niet geleefd, wat als, ontevredenheid met hoe het leven gelopen is, en eenzaamheid vol herinneringen aan mensen die ondertussen verdwenen zijn.

"Het grote huis" van Nicole Krauss is nu vrij uit te lenen in Boekenruilkast Literaliefde!

 

Recensie "Later" - Stephen King

* * * *
Naast "Billy Summers" bracht Stephen King nog een tweede boek uit in 2021. "Later" is een deel van de Hard Case Crime reeks waartoe ook zijn verhalen "Joyland" en "The Colorado Kid" behoren. En "Later" is een veel beter boek dan "Billy Summers", hoewel het hoofdpersonage veel gelijkenissen vertoont met andere fictieve helden zoals Odd Thomas en Jimmy Tock, de geesteskinderen van Dean Koontz.

Jamie ziet de doden. En ze praten ook tegen hem. Maar slechts tot enkele dagen na hun dood. Eerst verdwijnt hun stem. Daarna verdwijnen ze zelf.

Maar Jamie is nog maar 8 jaar. Zijn moeder is de enige die van zijn gave weet. Als haar cliënt, een beroemde schrijver à la George R.R. Martin, sterft voordat hij haar zijn laatste manuscript kan bezorgen, vraagt ze haar zoon om met hem te praten en zo het verhaal alsnog op papier te zetten.

Jamie vertelt ons zijn verhaal wanneer hij 22 is. We zien hem met zijn gave opgroeien als tiener. Als de ex van zijn moeder, een politie-inspecteur, hem meeneemt om de waarheid uit een dode verdachte te krijgen, komen er nieuwe elementen in zijn leven en wordt hij zelfs gedwongen een bepaald ritueel uit te voeren dat we kennen uit een ander boek van Stephen King, namelijk "IT".

Maar Jamie is een aangename verteller en we leven mee met zijn verhaal en alle ontdekkingen die hij gaandeweg doet, niet alleen over de wereld om hem heen maar ook over zichzelf. Het is een spannend verhaal met bovennatuurlijke elementen met een degelijke Stephen King-vibe. Ik hoop dat zijn volgende boek in september, "Fairy Tale", ook zo meeslepend is.

Recensie "Wat de zomer niet overleeft" - Tom Wright

* * * * *
We hebben momenteel een echte aanrader in onze Boekenruilkast Literaliefde. Een toevallige vondst tijdens de boekenverkoop van de bibliotheek van Dilsen-Stokkem. Deze literaire thriller van Anthos heeft een mooie cover en een intrigerende titel. En het duurt eigenlijk een hele tijd tot het gevoel van een thriller opduikt in "Wat de zomer niet overleeft" van Tom Wright. 

De eerste helft van het boek lijkt elk hoofdstuk een losstaande anekdote te zijn uit het tienerleven van James. Hij woont bij zijn grootmoeder, omdat er iets is gebeurd tussen hem en zijn moeder en haar nieuwe vriend Jack. Het boek begint als ook zijn nicht Lee Ann, oftewel L.A., bij hen komt wonen na een vermoedelijk gelijkaardig voorval bij haar eigen ouders. Het is wat vreemd en mysterieus, je kan er vanalles bij bedenken, maar hun leven gaat voort en je ziet wel wat er komt.

Jim vertelt het verhaal vanuit zijn perspectief. Een verhaal over opgroeien, maar vooral over de omstandigheden waarin: drank, geweld, seks, ze spelen allemaal grote rollen in de wereld en deze kinderen ontdekken gaandeweg hoezeer ze volwassen mensen in de ban houden, en ze voelen ook zelf langszaamaan die vreemde aantrekkingskracht ervan tijdens het opgroeien, vooral wanneer Jim zijn oogje op een meisje laat vallen.

Als Jim en L.A. halverwege het boek op het lichaam van een vermoord meisje van hun leeftijd stuiten, gaat de bal aan het rollen en zijn ze aandachtiger voor de wereld om hen heen, en zien ze dingen die hen nooit eerder zijn opgevallen.

Tom Wright schrijft een meeslepend verhaal waarin je jezelf totaal verliest. Je blijft lezen, zo vlot gaat het. Een verhaal over opgroeien, over liefde en seks, maar ook over de keerzijde van die medaille, over machtsmisbruik en de monsters die op deze wereld rondlopen.