Recensie "Verwante Geesten" - Gwenda Bond

* * *
"Verwante Geesten" van Gwenda Bond is een e-book dat zich afspeelt in de wereld van de Netflix-serie "Stranger Things", maar dan een goede vijftien jaar eerder, in 1969, met personages die ook wat ouder zijn dan de vriendengroep uit de jaren '80. Daardoor ontbreekt het wat aan de grappige en nostalgische vibe die in mijn ogen de serie zo'n succes maakt.

Enkele studenten nemen deel aan een wetenschappelijk experiment in de labo's in Hawkins, Indiana, onder leiding van dr. Martin Brenner. Ze moeten een medicijnencocktail nemen en in een sensorische deprivatie tank liggen om hun krachten te laten ontluiken. De studenten - met centraal het hoofdpersonage Terry - weten zelf niet goed waartoe het allemaal dient, of wie het onderzoek precies financiert. Ze discussiëren met elkaar wat er allemaal achter zit. Dan ontmoet Terry een jonger meisje in het lab.

Het boek is een thriller of braaf horrorverhaal waarvan de eerste helft ook verteld had kunnen worden zonder de bekende namen uit "Stranger Things". Maar naarmate het verhaal vordert, komen er meer connecties naar boven en herken je veel meer zaken die ook in de serie voorkomen. Het geeft een stukje geschiedenis weer dat wel een extra dimensie geeft aan de serie (pun intended). Maar net als het verhaal interessant begint te worden, loopt het een beetje met een sisser af. Het einde is snel voorbij, maar uiteraard is nog een groot deel van het verhaal te vertellen. We zullen dus nog wel boeken in deze reeks mogen verwachten.

Recensie "Rafael" - Laurell K. Hamilton

* * * *
"Rafael" is ondertussen het 28e boek dat Laurell K. Hamilton heeft geschreven in haar reeks over hoofdpersonage Anita Blake. We lezen over een alternatief universum waar de wereld niet alleen bevolkt wordt door mensen, maar ook door vampieren en weerwolven (en uiteindelijk ook tal van andere weerdieren). Deze wezens die vroeger als monsters werden beschouwd, hebben ook een soort mensenrechten gekregen en leven nu legaal onder ons. Tot ze de wet overtreden uiteraard, en dan afgemaakt moeten worden zoals nu honden worden afgemaakt die bijvoorbeeld kinderen bijten.

Anita werkte ook voor een firma gespecialiseerd in het tijdelijk terug opwekken van gestorven mensen om bijvoorbeeld erfeniskwesties op te helderen. Om u een idee te geven dat ze best wel over wat bovennatuurlijke krachten beschikt.

28 boeken later heeft ze de krachten van heel wat slechteriken overgenomen, is ze spiritueel verbonden met een aantal van die bovennatuurlijke wezens. Hoewel ze zelf geen vampier of weerwolf of wat dan ook is, heeft ze wel enkele van hun krachten overgenomen. In "Rafael" komt haar relatie met de weerratten aan bod. Rafael is de koning van de weerratten, en zijn heerschappij wordt in vraag gesteld door een nieuwe tegenstander, Hector. Anita moet nu beslissen of ze haar krachten gaat koppelen met Rafael, zodat hij de troon kan behouden.

Het is vreemd, maar toen ik in de eerste boeken van Anita Blake over Rafael las, stelde ik me hem eerder voor als Timothy Spall in "Harry Potter", het enige andere personage dat ik ken die in een rat kan veranderen. Nu valt me pas op als wat voor een knappe gast die Rafael eigenlijk voorgesteld wordt.

Het boek bestaat vooral uit dialogen. Daar is het soms echt wel opletten geblazen, want meestal troepen er een heleboel personages samen om te discussiëren over de problemen die hen in de weg staan, en het is niet altijd even makkelijk om iedereens standpunt te begrijpen. Sommige personages houden er immers best niet zo'n alledaagse filosofieën op na. De dialogen dreigen soms saai te worden, maar gelukkig duikt er af en toe toch wat actie op. Vooral het laatste deel van het boek is spannend en interessant en maakt al het voorgaande geleuter goed.

Recensie "Arsène Lupin - Gentleman inbreker" - Maurice Leblanc

* * * * *
Een tijdje geleden las ik, na het bekijken van de Netflix-reeks, "De Holle Naald" van Maurice Leblanc. Het was een goed verhaal, maar ik bleef toch wat op mijn honger zitten want Lupin zelf maakt er voor een groot deel niet zelf actief deel van; het zijn de andere personages die achter hem aan zitten.

Maar nu las ik "Arsène Lupin - Gentleman Inbreker" en ik begrijp meteen waarom Lupin zo'n intrigerend personage was en nog steeds is voor zoveel lezers. Dit boek is eigenlijk een collectie kortverhalen met telkens een nieuwe zaak waar Lupin toeslaat. Hier en daar verwijzen ze wel naar elkaar, maar misschien werden die referenties pas bij het samenstellen van de bundel toegevoegd.

"De Holle Naald" gaf ik al vier sterren, maar dit boek krijgt er toch een vijfde bij. Ik las een nieuwe editie van Uitgeverij Oevers en gelukkig staan hier geen typefouten in (er is me maar eentje opgevallen; maar ja, vergissen is menselijk, en ik schrijf ook niet perfect).

De vertelstem wisselt tussen de verschillende verhalen. Soms is het Lupin zelf, soms is het een ander personage, soms is het de schrijver die vertelt hoe hij dienst doet als biograaf van Lupin. Soms lijkt het alsof de verteller een ander personage is, maar ontdek je gaandeweg dat het stiekem toch Lupin is. Maurice Leblanc houdt het boeiend op deze manier, en elk verhaal is een plezier om te lezen. Je probeert zelf uit de dokteren hoe Lupin te werk is gegaan. Als je weet dat hij een meester der vermommingen is, heb je dat onderdeel van zijn trukendoos wel snel door, maar toch weet Leblanc er telkens nog iets extra bij te verzinnen. Je merkt dat hij heel veel plezier beleefde aan het schrijven van deze verhalen, en ik ben des te meer benieuwd naar de overige boeken.

Recensie "Harry Potter and the Half-Blood Prince" - J.K. Rowling

* * * *
Wat kan ik nog meer zeggen over "Harry Potter and the Half-Blood Prince" van J.K. Rowling dan wat er de voorbije 16 jaar al gezegd is door de miljoenen mensen die het boek gelezen en de verfilming gezien hebben?

Wat kan ik zeggen zonder alles te verklappen voor iedereen die het verhaal niet kent?

Want wat er in dit boek gebeurt, is even schokkend als - en voor de Potter-fans waarschijnlijk zelfs meer dan - de beroemde onthulling in "The Empire Strikes Back".

Ik las het boek samen met mijn zoon, die heel graag de film wou kijken, maar omwille van die spannende inhoud wilden we dat hij toch eerst het boek las. Het eerste boek heb ik aan hem voorgelezen, de volgende vier las hij zelf op een paar maanden tijd uit, en nu heeft hij de laatste hoofdstukken van deze nog voor de boeg.

We volgen de verdere avonturen van Harry Potter tijdens zijn zesde jaar op de tovenaarsschool Zweinstein. Net zoals de voorgaande jaren is er een nieuwe leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten. Zwerkbal blijft een heel belangrijke sport, met nieuwe spelers in het team van Griffoendor. Er zijn politieke veranderingen in de tovenaarswereld. En Perkamentus speelt eindelijk een grotere rol in Harry's gevecht met Voldemort.

Het verhaal leest bijna als een thriller. We duiken in het verleden, op zoek naar bewijsmateriaal dat Harry kan helpen in zijn strijd. Het gevaar dreigt aan alle kanten. De sfeer voelt wat zoals bij "De Geheime Kamer". Het boek gaat over vriendschap, loyaliteit, liefde, maar ook achterdocht, angst, verlies. Rowlings schrijfstijl groeit samen met de leeftijd van haar leespubliek. Dit is geen magisch jeugdverhaal meer, maar een fantasierijk drama voor jongvolwassenen. Het is een boeiend verhaal waarbij de inhoud primeert boven de schrijfkundige aspecten. Het is gewoon leuk om te lezen!

Recensie "Geluk in gevaar" - Victoria Holt

* * *
"Geluk in gevaar" van Victoria Holt heet eigenlijk "De vloek der koningen" in het Engels. De aangepaste titel dient waarschijnlijk om een ander publiek aan te spreken. Het boek zou over archeologie kunnen gaan, over opgravingen in Egypte, over mensen die sterven nadat ze in een tombe zijn geweest. Maar al die dingen zijn eigenlijk bijzaak in dit liefdesverhaal. Tegen het einde aan komt er wel een samenzwering bij kijken, maar die dient ook eerder om de twijfels en jaloezie van het hoofdpersonage extra in de verf te zetten.

Waar het dus wel om draait, is dat hoofdpersonage Judith. Toegegeven, ze is een sterke vrouw en je volgt haar verhaal heel empathisch. Als éénjarige baby overleeft ze een treinramp. Ze wordt opgenomen in een welgesteld gezin en op haar veertiende komt ze pas de waarheid te weten. Van jongs af aan heeft ze grote interesse in archeologie, ze vindt een bronzen schild als kind bij Romeinse opgravingen in Engeland. Als ze zeventien is, wordt ze aangenomen als gezelschapsjuffrouw door lady Bodrean, waardoor ze een stapje lager op de sociale ladder komt te staan. Pas als sir Ralph Bodrean sterft, gaat de bal voor Judith pas echt aan het rollen, vooral wanneer ze eindelijk de kans krijgt een connectie te maken met de man waarop ze al jaren stiekem verliefd is, en met hem mee naar Egypte te gaan.

Het is een grote familie en het is misschien wel handig om bij de start van het boek zelf een stamboom bij te houden. Judith vertelt het hele verhaal vanuit een eerstepersoonsperspectief, maar wel in de verleden tijd. Het boek leest hierdoor heel vlotjes. Het is uitgebracht in 1973, maar het is niet heel duidelijk in welk jaar het verhaal zich afspeelt. Ik zet het voor mezelf ergens begin 20e eeuw, rond de tijd dat Howard Carter het graf van Toetanchamon ontdekte. Maar misschien is het ook vroeger, rond de eeuwwisseling. De enige tijdsaanduiding die ik vond, was dat ze iets meer dan honderd jaar na de ontdekking van Pompeii leven, maar geen idee welke specifieke 'ontdekking' Holt precies bedoelt; door de eeuwen heen zijn daar immers verschillende opgravingen geweest, de eerste in 1594...

Persoonlijk had ik gehoopt dat het een avonturenroman zou worden, maar telkens wanneer het verhaal interessant zou kunnen worden, blijft Holt heel oppervlakkig in haar beschrijvingen van bijvoorbeeld de geschiedkundige aspecten. Ze laat af en toe de naam van een farao of een Egyptische god vallen, maar daar blijft het dan ook bij. Gedetailleerde beschrijvingen van de opgravingen en de grafkelders ontbreken. Ze schrijft over Egypte maar ik vraag me af, is ze daar zelf ooit geweest of heeft ze er eigenlijk wel research naar gedaan?

Maar Judith is een sterk personage en je wil echt wel weten of ze haar ambities kan waarmaken, of haar verdenkingen juist zijn of niet, of ze de liefde van haar leven heeft gevonden of niet. Puur inhoudelijk is het wat magertjes, maar dat maakt het ook luchtige vakantielectuur.