Soms krijg je niet alle antwoorden. In het echte leven geraakt ook niet elke moordzaak of verdwijning opgelost. Als je dat in het achterhoofd houdt wanneer je "The Colorado Kid" van Stephen King leest, dan ben je klaar voor een geweldig verhaal dat volgens de personages zelf niet echt een verhaal is.
Op 24 april 1980 vinden twee tieners, Nancy Arnault en Johnny Gravlin, een man op het strand van het kusteiland Moose-Lookit in de Amerikaanse staat Maine. Hij is dood, heeft geen identificatie bij en niemand weet hoe hij daar komt. Twintig jaar later is het voorval geklasseerd als een onverklaarbaar mysterie. Stephanie, een jonge twintiger, werkt als stagiaire bij de plaatselijke krant. De vaste redacteuren vertellen haar over het fenomeen waarbij de media soms oude, onverklaarbare mysteries opnieuw oprakelen, maar hoe dit bij de zaak van de Colorado Kid nooit zal gebeuren, omdat die te ingewikkeld is, teveel wild cards bevat en niet simpel uit te leggen valt. Uiteraard doen de twee mannen haar het hele verhaal - dat geen verhaal is - uit de doeken.
Stephen King schreef dit verhaal nadat hij werd benaderd door de oprichter van de boekenreeks Hard Case Crime om een opiniestuk te schrijven over deze poging om de pulp fiction uit de jaren '40 en '50 nieuw leven in te blazen. In plaats van simpelweg reclame te maken voor deze reeks, besloot King er een volledig nieuw verhaal voor te schrijven dat er effectief deel van kon uitmaken.
Na een leuke intro, die de actieve personages voorstelt, begint het verhaal over het gevonden lichaam. Hier is het even opletten geblazen: omdat de personages zelf dit verhaal vertellen, spreken ze in aanhalingstekens. Maar omdat ze ook herhalen wat andere mensen in het verleden zeiden, heb je vaak verschillende aanhalingstekens meteen achter elkaar. Het is dus soms even kijken wie nu precies wat zegt. Maar dat is wat mij betreft het enige minpunt aan dit boek.
Voor de rest valt er niet veel te vertellen. King zegt het zelf het beste in zijn nawoord: het leuke aan echte mysteries is net het feit dat het mysteries zijn en geen conclusie hebben. Een verklaring, al of niet verzonnen, zou de magie van het mysterie teniet doen, en iedereen zou het verhaal daarna gewoon vergeten. Echte mysteries triggeren de fantasie en blijven zo in leven, en worden doorverteld van generatie op generatie. En dat is ook de magie van een goed verhaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten