Wat kan ik nog meer zeggen over "Harry Potter and the Half-Blood Prince" van J.K. Rowling dan wat er de voorbije 16 jaar al gezegd is door de miljoenen mensen die het boek gelezen en de verfilming gezien hebben?
Wat kan ik zeggen zonder alles te verklappen voor iedereen die het verhaal niet kent?
Want wat er in dit boek gebeurt, is even schokkend als - en voor de Potter-fans waarschijnlijk zelfs meer dan - de beroemde onthulling in "The Empire Strikes Back".
Ik las het boek samen met mijn zoon, die heel graag de film wou kijken, maar omwille van die spannende inhoud wilden we dat hij toch eerst het boek las. Het eerste boek heb ik aan hem voorgelezen, de volgende vier las hij zelf op een paar maanden tijd uit, en nu heeft hij de laatste hoofdstukken van deze nog voor de boeg.
We volgen de verdere avonturen van Harry Potter tijdens zijn zesde jaar op de tovenaarsschool Zweinstein. Net zoals de voorgaande jaren is er een nieuwe leraar Verweer tegen de Zwarte Kunsten. Zwerkbal blijft een heel belangrijke sport, met nieuwe spelers in het team van Griffoendor. Er zijn politieke veranderingen in de tovenaarswereld. En Perkamentus speelt eindelijk een grotere rol in Harry's gevecht met Voldemort.
Het verhaal leest bijna als een thriller. We duiken in het verleden, op zoek naar bewijsmateriaal dat Harry kan helpen in zijn strijd. Het gevaar dreigt aan alle kanten. De sfeer voelt wat zoals bij "De Geheime Kamer". Het boek gaat over vriendschap, loyaliteit, liefde, maar ook achterdocht, angst, verlies. Rowlings schrijfstijl groeit samen met de leeftijd van haar leespubliek. Dit is geen magisch jeugdverhaal meer, maar een fantasierijk drama voor jongvolwassenen. Het is een boeiend verhaal waarbij de inhoud primeert boven de schrijfkundige aspecten. Het is gewoon leuk om te lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten