Recensie "We Bought A Zoo" - Benjamin Mee

* *
Vergeet de film met Matt Damon en al zeker met Scarlett Johansson als je dit boek wil lezen. Haar personage Kelly komt wel voor in het boek "We Bought A Zoo" van Benjamin Mee, maar alle romantiek is verzonnen voor de film. Ook de twee kinderen komen nauwelijks aan bod, en het personage van Elle Fanning is ook compleet nieuw. Benjamin heeft wel een uitgebreidere familie, met een paar extra broers en een zus, en hun moeder doet ook nog mee. Deze filmeditie is dus een beetje misleidend.

Het waargebeurde verhaal over een familie die een dierentuin koopt, leest meer als een aflevering van "Andermans Zaken" met Kamal Kharmach, maar spijtig genoeg met een minder kwalitatief scenario. Benjamin Mee houdt ervan om te vertellen, maar springt regelmatig van de hak op de tak. Hij rijgt de anekdotes aan elkaar maar springt doorheen de tijd. Het ontbreekt ook wat aan motivatie voor het hele idee, alsof het gewoon een gek idee van de zus was waar heel de familie spontaan in mee ging.

Benjamin Mee schrijft ook wat chaotisch. Hij gebruikt constant tangconstructies in zijn zinnen. Na de laatste komma in een zin, toen ik eindelijk de clou ervan ontdekte, moest ik regelmatig terugkeren naar het allereerste stukje van de zin, om me eraan te herinneren waar hij het eigenlijk over had. Hij had het middelste stuk, met extra informatie, beter aan het einde van zijn zinnen gezet, of er gewoon een tweede zin van gemaakt.

Als hij over de dierentuin vertelt, is het vaak moeilijk om zijn gedachtegang te volgen. Maar eens hij het over zijn vrouw Katherine heeft, verandert de toon maar ook de stijl van zijn vertelling. Je merkt meteen dat hier zijn hart zit. Het is beter gestructureerd, de zinnen zijn duidelijker, en je kunt je er veel beter in inleven. In de film is Katherine al gestorven, en neemt Matt Damon de kinderen mee naar een nieuw begin, een nieuw leven. In werkelijkheid was Katherine nog aanwezig in de dierentuin, tot ze ziek werd. Dit zijn de mooiste delen van het boek, en als hij daarna zich opnieuw op de dierentuin focust en terugvalt in de eerste schrijfstijl, zie je dat wel makkelijker door de vingers.

"We Bought A Zoo" is een boeiend boek waarbij je je regelmatig afvraagt hoe die mensen het volgehouden hebben, hoe het hen gelukt is, waar ze niet alleen al het geld om alles te bekostigen gehaald hebben, maar ook alle energie om er na elke tegenslag toch voor te blijven gaan. Maar echt inspirerend kan ik het boek niet noemen. Daar slaagt de film toch beter in. Het was vooral teleurstellend om te ontdekken dat film-Benjamins filosofie van in je leven slechts twintig seconden pure lef nodig te hebben, een puur Hollywoodfabricaat was. Maar het was wel grappig om te lezen dat ze inderdaad van Stella Artois houden.