Sajidah (S. K.) Ali schrijft een mooi boek met "Liefde van A tot Z". Waarom deze titel? Omdat de twee hoofdpersonages Adam en Zayneb heten, en ze verliefd worden op elkaar. Want dat doen tieners nu eenmaal in een young adult roman. Maar het is niet louter een liefdesverhaal. Het is een verhaal over racisme en vooroordelen, over onzinnige oorlogen, over slachtoffers, martelaren, en instigatoren. Maar ook over verlies, over ziekte, over de toekomst.
Het verhaal speelt zich af in Doha, Qatar. Adam is op voorjaarsvakantie en logeert bij zijn vader en zusje. Zayneb is omwille van bepaalde omstandigheden geschorst van school en verblijft bij haar tante Nandy, die ooit een goede vriendin was van Adams moeder, die gestorven is aan MS.
Zayneb zit op een kruistocht, ze vecht tegen het onrecht in de wereld en vooral vanuit haar standpunt als moslima. Als ze een overwinning behaalt, juich je met haar mee. Maar soms kan ze ook overdreven reageren, en dan voel je samen met de andere personages dat ze te ver gaat, en dat al het goede wat ze heeft opgebouwd weer aan diggelen wordt gegooid.
Zayneb is vanaf haar geboorte moslima, maar Adam heeft zich pas als elfjarige tot de islam bekeerd. Adam is ook ziek, en heeft de MS van zijn moeder geërfd. Hij herkent de symptomen maar houdt ze geheim, uit schrik dat zijn vader en zusje het niet aankunnen, zo snel nadat ze hun vrouw en moeder moesten afgeven. Ik bleef hier een beetje op mijn honger zitten. Adam krijgt wel een serieuze aanval te verwerken, maar ik wou nog wat meer achtergrondinformatie, zoals we dat wel rond de islam krijgen, omdat bij een vriend van mij ook enkele jaren geleden MS werd vastgesteld.
Er gebeurt dus heel veel in dit boek, en het is heel aangenaam verteld aan de hand van dagboekfragmenten van de twee hoofdpersonages. Ze schrijven over de wereld in wonderen en rariteiten, zetten de goede en slechte dingen naast elkaar. Technisch gezien kloppen sommige dingen niet, want zo schrijf je niet in een dagboek. En tijdens een climax neemt een alwetende verteller het over, en geeft de woorden, gevoelens en gedachten van beide personages tegelijkertijd weer omdat hun dagboek nooit het volledige verhaal zouden kunnen weergeven. Het is een trucje, maar ze komt er mee weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten