zondag 31 mei 2020

Boeken verslonden in mei





Ik ben de maand begonnen met de 780 pagina's tellende "De Denkbeeldige Vriend" van Stephen Chbosky, heel fel geïnspireerd door de boeken van Stephen King. Iets te simpele taal in het begin, een paar psychedelische scènes, heel veel vragen over het monster van dienst waarvan pas heel op het einde de antwoorden krijgt die alles wat je dacht te weten overboord gooien.





Daarna kwam, iets luchtiger, "The Empty Grave" van Jonathan Stroud. Een fatsoenlijk einde van de serie rond spokenjagers Lockwood & Co. Niet zo vloeiend als het vorige deel, maar toch nog grappig en spannend. Een direct vervolg op het vorige deel, met een hele grote rol voor de pratende schedel. Spijtig dat deze reeks gedaan is, toffer dan de Bartimaeus-boeken. Benieuwd naar de volgende reeks, Scarlett & Browne.



"Gelukspad 3" van Anna Fredriksson is een tof boek over liefde, co-ouderschap, pesten, en je eigen plaats zoeken in de samenleving. Drie personages wiens standpunt je om de beurt krijg te lezen, en hoe je beeld van hen verandert naarmate je vordert doorheen de delen. Het voldeed aan alle verwachtingen, geen romantische komedie maar een serieus werk over dagelijkse problemen binnen verschillende relaties.




Beter dan de voorganger is "The Lady's Guide to Petticoats and Piracy" van Mackenzi Lee. Een jongerenavonturenverhaal over een meisje die haar mannetje probeert te staan in de 18e eeuw door een carrière in de geneeskunde na te streven, maar dan verzeild geraakt in een compleet ander plot waarbij ze uiteraard zichzelf ontdekt. Een beetje dezelfde formule als het verhaal van haar broer Monty, maar Felicity is een veel interessanter personage.




Daarnaast heb ik nog "De Waanzinnige Boomhut van 91 verdiepingen" gelezen (minder grappig dan de vorige boeken, braver ook, minder absurd, het verhaal is oké, met extra aandacht aan paginagrote tekeningen, heel veel inspiratie daar qua details), het tweede boek in de reeks van Ulysses Moore, "De winkel van de vergeten kaarten" (een minder spannend vervolg op het eerste boek, het oude Egypte is wel een interessante setting, twee afwisselende verhaallijnen door de opsplitsing van de kinderen, het systeem van de Verzameling is knap gevonden, en het boek gaf me zin om de oude avonturenspellen op mijn computer opnieuw te spelen, met puzzels om op te lossen en mensen om mee te praten.) en "Ja, ik wil" om wat ideeën op te doen voor een toekomstige huwelijksceremonie.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten