Stephen Chbosky, bekend van "The Perks of Being a Wallflower" (zowel boek als film) heeft al even een nieuw boek uit. "De Denkbeeldige Vriend" is iets totaal anders dan Perks. Het boek begint met een korte proloog, korte zinnen, makkelijke taal. In het begin stoorde me dat. Het was te simpel, te oppervlakkig. Maar na een tijdje geraakte ik er toch volledig in. Het is ook te begrijpen: veel van zijn personages zijn nog maar zeven jaar oud. Laat dit je niet afschrikken: dit is geen kinderboek!
In zijn nawoord bedankt Chbosky Stephen King. En dat is wel duidelijk. Het boek herinnerde me aan "IT" en "Needful Things". De vriendengroep vormt een ka-tet, mensen die samenkomen om hetzelfde gevecht te leveren. Zelfs het nummer 19 komt terug.
Voor een groot deel van het boek weet je niet waar het verhaal naartoe wil gaan. Misschien komt het omdat ik "IT" al zo vaak gelezen heb, dat de plot heel duidelijk voor me is: Pennywise de clown terroriseert het stadje Derry en de kinderen proberen hem te stoppen. In "De Denkbeeldige Vriend" duurt het heel lang voor je weet wie de slechterik in het verhaal is. En daarna weet je nog steeds niet wat die slechterik precies probeert te bereiken, of wat het plan is om die slechterik te overwinnen.
Het hoofdpersonage, de zevenjarige Christopher, maakt wel degelijk vanalles mee, maar het uiteindelijke doel blijft een groot geheim en dat maakt het moeilijk om voor hem te supporteren. Je moet gewoon meegaan en zien wat er gebeurt. Het is tof om te zien hoe de paranoia toeslaat en hoe sommige personages door de goede krachten gerekruteerd worden en andere door de slecht krachten, zonder dat ze het doorhebben. Waar die krachten precies vandaan komen, blijft ook een mysterie. Veel lijkt op deus-ex-machina te vertrouwen, toevalligheden die in werking gezet worden door die bovenvermelde krachten.
Er zitten een paar akelige scènes in het boek, die het duidelijk maken - nogmaals - dat dit geen kinderboek is. Het zijn 780 bladzijden die vlot gevuld lijken. Alleen de eindspurt verloopt moeizaam. Telkens je denkt dat de climax bereikt wordt, volgt er even later een nieuwe achtervolging. Het blijft maar duren, en de spanning is er eigenlijk een beetje af, je wilt gewoon het einde lezen.
Het einde heeft wel nog een hoop verrassingen in petto die al het voorgaande volledig omgooien. Langs de ene kant knap gedaan, maar langs de andere kant ook een afknapper. Veel kan ik er niet over zeggen zonder de plot prijs te geven.
Algemeen gezien een mooie poging om de verhalen van Stephen King te evenaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten