"Een Stralende Toekomst" van Rebecca Makkai wist me niet meteen te bekoren. Gelukkig dat het einde toch pakkend was. Ik was blij dat het boek uit was en ik het kon neerleggen. De thema's, een paar mooie zinnen, het draagt allemaal bij tot goede literatuur. Maar qua symboliek vond ik weinig terugkerende elementen, buiten een sjaal, een paar schoenen en wat sokken. Ik had er geen feeling mee.
Bij de eerste pagina's kreeg ik dezelfde vibe als bij "Een Klein Leven" van Hanya Yanagihara, maar dan met gewonere mensen dan een rijke een succesvolle vriendenkring. In het origineel Engels heet dit boek "The Great Believers". De vertaling vermeldt dan meteen waarin de personages precies geloven. Maar door de setting stel je meteen de vraag of dat wel mogelijk is.
Het boek speelt zich afwisselend af in 1985 en 2015. In de jaren '80 raast het HIV-virus doorheen de homofiele gemeenschap in Chicago. We volgen Yale, die samen met nog andere vrienden door de familie van hun kameraad Nico geweerd wordt op diens begrafenis. Nadien komt Yale wel in contact met Nico's oudtante, die mogelijks wat kunstwerken wil doneren aan zijn museum. In de huidige tijd volgen we Fiona, Nico's zus, die in Parijs op zoek is naar haar verdwenen dochter. Naarmate het boek vordert, zien we verbanden ontstaan tussen de twee.
Het boek leest vlot, maar is wat aan de saaie kant. Soms zat ik in een hoofdstuk van Yale, en kon ik niet wachten tot we weer overschakelden naar Fiona. Omgekeerd was dit minder het geval. De personages zijn helder genoeg om medeleven te garanderen, maar veel maken ze niet mee. Het duurt pas tot halverwege het boek tot er een eerste grote dramatische gebeurtenis komt. De hele tijd dacht ik dit boek maar drie sterren te geven. Maar het was wel knap hoe de vertellingen aan het einde bijna samensmelten doorheen de tijd. De laatste twee hoofdstukken zijn het lezen zeker de moeite waard, en daardoor verdient dit boek ook de vierde ster.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten