"The House at the End of the World" is de laatste nieuwe Dean Koontz en bracht me meteen terug naar zijn gloriedagen van de jaren '80 en '90.
Katie heeft de "beschaafde" wereld achter zich gelaten en leeft nu
teruggetrokken op een eiland dat deel uitmaakt van een archipel. Haar
redenen daarvoor worden duidelijk aan de hand van enkele flashbacks
doorheen het boek. Haar leven daar wordt echter verstoord door een
incident op een naburig eiland. "
Stranger Things" is niet ver weg...
Het verhaal boeide me van begin tot einde, en ik heb de laatste 200 pagina's zo goed als in één ruk uitgelezen.
"De nazi en de kapper" van Edgar Hilsenrath is geen gemakkelijk boek om te lezen. Max Schulz is SS-officier op een concentratiekamp. Na de oorlog wordt
hij vervolgd. Vanaf dan verschuilt hij zich door de identiteit van zijn
Joodse jeugdvriend Itzik Finkelstein aan te nemen. Meer zelfs: hij
vertrekt samen met anderen naar Palestina, in de hoop daar de
langbeloofde Jodenstaat helpen op te richten. Het is even slikken om dit allemaal te lezen in de luchtige stijl van Hilsenrath. Toch blijft het boek hypnotiserend, omdat je wil weten wat er
uiteindelijk met hem gebeurt. Gaat hij ooit door de mand vallen? Gaan ze
hem ooit te pakken krijgen? Gaat hij er misschien zelf een einde aan
maken? Of gaat hij alles overleven en op een nacht rustig sterven aan
ouderdom?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten