"Bidden wij voor Owen Meany" van John Irving gaat vooral over de vriendschap tussen Owen Meany en het hoofdpersonage Johnny
Wheelwright, die het hele verhaal vanuit een eerstepersoonsperspectief
vertelt. Maar even belangrijk zijn de familierelaties in het
verhaal, namelijk Johnny's moeder, zijn stiefvader, zijn grootmoeder,
zijn oom en tante en zijn neefjes en nichtje. Het is ook een verhaal
over opgroeien en volwassen worden en alles wat daarbij komt kijken
zoals respect, schuldgevoel, liefde en seksualiteit. En de zoektocht
naar de betekenis van het leven, naar de handen van het lot, of in dit
geval de touwtjes die God in handen heeft. Zijn wij marionetten of niet?
En hoe ver kun je gaan in godsdienstige overtuigingen?
"In eer en geweten" van Veerle Maebe bevat de anekdotes van twaalf procureurs. Verhalen over verschillende soorten strafzaken, misdrijven, politie-interventies... Als je diepgaande "real crime" verwacht, zal dit boek je wel teleurstellen. Dat is ook niet de opzet. Het gaat over hoe deze twaalf mensen, die veel meer zijn dan alleen hun job, geconfronteerd worden met allerlei zaken waar de gemiddelde mens nooit mee in contact zal komen. Je ontdekt wat voor verscheidenheid aan smeerlapperij er leeft in ons land, en je houdt het niet alleen voor mogelijk tot welke dingen sommige mensen in staat zijn, noch hoe egoïstisch, narcistisch en hebberig ze zijn, maar ook hoe makkelijk het is om zelf ergens slachtoffer van te worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten