Thomas is dus elf jaar, en hij kent een geheim. Zijn grootvader stal miljoenen van de nazi's, sluisde het over naar de bankrekeningen van Amerikaanse bedrijven, en de Duitsers kunnen er niet aan zonder de juist namen, nummers en codes. Jonge Thomas is de enige die ze kent, en ze gaan achter hem aan in de vorm van Gregor Laemmle. Met de hulp van enkele Spanjaarden, in dienst van zijn moeder, blijft Thomas hen altijd een stapje voor, ondanks dat ze hem wel heel dicht op de hielen zitten.
Het is een atypisch oorlogsverhaal dat wel zijn charmes heeft maar een moderne lezer misschien niet helemaal zal bekoren. Wie fan is van "The Queen's Gambit" zal wel de verwijzingen naar het schaakspel appreciëren. Thomas is een schaakgenie en bekijkt zijn belevenissen als een gigantisch schaakspel. Zelfs zijn gesprekken met mensen beschouwt hij als juiste of foute zetten. Het spel dat Thomas en Gregor spelen, is veel grootser en blijft je verbazen. Ze voeren oorlog en winnen allebei soms een veldslag.
Het boek werkt niet met hoofdstukken maar met witregels tussen de verschillende standpunten. Het vertelperspectief wisselt tussen Thomas, Gregor, en de Amerikaan David Quattermain, de mogelijke 'daddy' in het verhaal. De vertelstem is derdepersoons, maar de innerlijke dialogen in de ik-vorm komen er bij iedereen regelmatig tussen, voorafgegaan door een gedachtestreepje. Ik was niet bekend met deze manier, dus het was even wennen, maar het werkt wel en ik vind het passen bij de tijdsgeest.
Een derde in het boek gevorderd, besloot ik het een extra ster te geven omwille van een verrassende wending. Naarmate het verhaal naar het einde toe liep, begon ik het meer en meer te appreciëren. Het hoeft zeker niet onder te doen voor recentere literatuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten