Vorig jaar heb ik "The Night Circus" van Erin Morgenstern gelezen, op aanraden van een collega. Het boek blies me van mijn sokken. Ik kon er weinig over vertellen, want het is een verhaal dat je moet ervaren. Het eindigde als nummer twee in mijn top tien. Ik was dan ook heel enthousiast bij het nieuws dat Morgenstern dit jaar een nieuw boek zou uitbrengen, acht jaar na het vorige. En nu is "The Starless Sea" dus te koop.
En ik kan het alleen maar aanraden. Het doet me denken aan "Het Oneindige Verhaal" en "Cloud Atlas". Een verhaal in een verhaal in een verhaal, het hoofdpersonage dat ontdekt dat hij zelf een personage is in een boek dat hij toevallig vindt. Wat ik ook geweldig vind, is de studiebijeenkomst in het begin van het boek over verhaalgedreven computerspellen, een onderwerp waar ik twee jaar geleden zelf een presentatie over heb gegeven tijdens de les Literaire Creatie. Toen wist ik dat dit personages naar mijn hart waren. Nog meer toen ik ontdekte dat het hoofdpersonage ook nog ingedeeld is bij Ravenclaw.
Wat ik ook tof vind, zijn de verwijzingen naar andere boeken zonder hen volledig bij naam en auteur te noemen. Zo herkende ik zonder moeite een beschrijving van "Jonathan Strange & Mr Norrell" van Suzanne Clarke, en dat maakt me trots op mezelf.
Wat me wel stoort zijn de vele deuren in het verhaal. Heel romantisch en magisch in het begin, maar halverwege wordt het wel vermoeiend, en ook opvallend hoe makkelijk het hoofdpersonage de vele gesloten deuren en verborgen ruimtes weet open te krijgen. De deuren doen me wel denken aan "The Drawing of the Three" van Stephen King, het tweede boek in zijn Donkere Toren saga.
Het magische begint echt teveel te worden, het boek te lang, het wordt lastig om alles nog te volgen. Maar net op tijd komt er gelukkig een ommezwaai: de personages zeggen zelf dat ze het einde van het verhaal naderen, en dat einde, hoewel het me allemaal nog steeds niet echt duidelijk is, heeft dezelfde kracht als het begin van het verhaal. Op een bepaald moment dacht ik dat Morgenstern zichzelf als de verteller van het verhaal in het verhaal ging zetten - iets wat Stephen King wél heeft gedaan - maar ze doet het niet. Ik stel me nog steeds veel vragen over de oorsprong van de Starless Sea, dus dit boek zal ik zeker nog een tweede keer lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten