vrijdag 6 november 2020

Spelbespreking "Broken Sword 5: The Serpent's Curse"

* * * * *
Het vijfde deel in de "Broken Sword" avonturenspellenreeks, "The Serpent's Curse", is geweldig. Weg zijn alle moeilijke en irritante sequenties uit de vorige spellen. Dit deel is een recht toe recht aan, point 'n click avonturenspel waar dialogen en inventarispuzzels centraal staan. Geen klim- of klauterwerk meer, geen bewakers om rond te sluipen, geen mini-games of hersenbrekers.

We spelen weer afwisselend met George Stobbart en Nico Collard. Het spel begint in kunstgalerij "Le Lézard Bleu" in Parijs, aan de voet van de Sacre Coeur. Een overvaller stormt de zaak binnen, steelt het schilderij "La Malédicció" en schiet de galerij-eigenaar neer. Aan ons om uit te zoeken wie de dief/moordenaar is en wat er zo speciaal is aan dit schilderij, dat eigenlijk niet zoveel waard is. Vooral als we ontdekking dat het alarm in de galerij op voorhand al werd uitgeschakeld.

De puzzels in dit spel zijn van een perfect niveau. Soms is het wat uitproberen en als het dan niet lukt, zit je je af te vragen waarom het niet lukt, wat er ontbreekt, en dan denk je nog eens na en dan zie je het meteen. Ik heb slechts één keer een hulplijn moeten inroepen, en zelfs toen was het geen online walkthrough maar mijn vriendin die goed is in logisch redeneren. Het ging om de vertaalpuzzel waarbij je symbolen niet zozeer letterlijk moet vertalen in een substitutiemethode, maar de onderdelen waaruit ze bestaan apart moet bekijken om ze dan een tweede betekenis toe te kennen die dan, vaak op een figuurlijke manier, een nieuw woord vormen als je ze weer samenvoegt. 

Er zat echter een technisch probleem aan deze puzzel. We hadden alle woorden juist, maar George wou het laatste niet vertalen omdat we nog niet alles wisten. Bleek dat we eerst een kaart van het Midden-Oosten moesten bekijken, waar ook nog een verborgen boodschap in zat (een boodschap die voor ons trouwens al duidelijk zichtbaar was voordat we ze tegen een kaars hielden). Pas toen we daarna teruggingen naar de vertaling en het laatste woord kozen, zei George dat het klopte. En het was identiek hetzelfde woord als we de eerste keer kozen. Een foutje in de programmatie, vind ik. Niets zou George mogen tegenhouden om eerst de vertaling te doen, en dan pas naar de kaart te kijken. Er is geen enkele reden waarom het per se omgekeerd zou moeten.

De personages en omgevingen zijn prachtig getekend. De stemacteurs zijn goed. De muziek is geweldig. Voor dit spel werden trouwens twee liedjes geschreven die je op bepaalde locaties uit een geluidsinstallatie hoort komen, maar één van hen speelt een grotere rol. Op een bepaald moment moet je informatie uit de weduwe van de galerij-eigenaar weten te krijgen. Ze is echter zo aangedaan door zijn dood, ze wordt er letterlijk ziek van, koortsig, verward, hallucinerend bijna. Daar moet je gebruik (of misbruik) van maken door jezelf aan haar kaptafel om te toveren tot haar overleden echtgenoot en haar ten dans te vragen. Opeens verandert de huiskamer in een '70s discotheek en zie je de twee geliefden de dansvloer onveilig maken. De muziek laait op en uiteindelijk geeft de vrouw wat je nodig hebt.

Het spel brengt je van Parijs naar Londen en van Spanje naar Irak. Het exotische reizen valt deze keer dus mee. Het spel zit boordevol humor, mysterie en geschiedenis. De meeste puzzels zijn heel logisch, en zelfs als je eens out-of-the-box moet denken, is het ook niet zó bizar. Bijvoorbeeld, om het bedieningspaneel van een kabelbaan te repareren, moet je een paperclip insmeren met confituur, hem op de rug van een gevangen kakkerlak plakken, wat koekjeskruimels in de machine gooien en de kakkerlak erop loslaten zodat hij de paperclip net naar die plek brengt waar de paperclip het stroomcircuit dicht maakt. Alleen de eindsequentie is heel bovennatuurlijk, zonder dat er een echte verklaring voor is, en eigenlijk iets te simpel om de grote finale te zijn.

Ik heb het spel gespeeld van 30 september tot en met 4 november en heb in totaal 13 uur tijd in het spel doorgebracht. Het was een heel entertainend spel zoals ik ze ken uit mijn tienerjaren. Met 25 jaar extra ervaring vormen de puzzels ook niet zo'n probleem.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten