Spelbespreking "Broken Sword 4: The Angel of Death"

Een eeuwigheid geleden, op de zolderkamer bij mijn ouders met mijn Playstation 2, ontdekt ik de spellenreeks "Broken Sword" met het derde deel, "The Sleeping Dragon". Het was een tof avonturenspel, mysterieus, goed verhaal, een moderne Indiana Jones. Vele jaren later speelde ik de rest van de reeks op de PC, en daar ben ik nog steeds mee bezig. Zo heb ik net deel 4 uitgespeeld, "The Angel of Death", een spel waar ik in februari 2016 oorspronkelijk mee begonnen ben. In totaal heb ik 15 uur in deze fictieve wereld doorgebracht.

Hoofdpersonage George Stobbart, avontuurlijke advocaat met een passie voor geschiedenis, ontmoet Anna-Maria, die zijn hulp inroept om een oud manuscript te vertalen. Omdat ook de mafia achter haar aanzit, helpt hij haar en geraakt zo betrokken in een complot dat hem van New York naar Istanbul en Rome brengt, met nog een tussenstop in Phoenix, Arizona, voor zijn partner Nicole "Nico" Collard.

Het spel is een typische point-and-click. Je moet op het scherm zoeken naar voorwerpen die je kunt gebruiken, en daarna moet je een manier bedenken waarvoor je ze kunt gebruiken en hoe je obstakels in je weg kunt verschalken. Soms is het serieus nadenken wat de meest logische oplossing is. En meer dan eens is het ook goed onthouden waar alles te vinden is. Soms moet je ook terugkeren naar locaties, omdat door bepaalde gebeurtenissen omgevingen kunnen veranderen, en plot zijn er deuren open die eerst gesloten waren, of voorwerpen te vinden die er eerst niet waren, of waarvan het nut nog niet gekend was. Een groot onderdeel is ook praten met mensen over de dingen die je vindt.

Je kunt op de het scherm klikken naar waar je wil wandelen, of je kunt ook de pijltjestoetsen gebruiken, wat eigenlijk best handig is. Alleen veranderen de camerastandpunten regelmatig, en dan loop je plots in de tegenovergestelde richting dan dat je bedoelde en moet je even van pijltjes wisselen. In dit spel is er ook best veel klim- en klauterwerk nodig. De bediening daarvan is niet altijd even makkelijk en soms moet je echt op de juiste plaats klikken om de personages van grond te krijgen.

De vervelendste passages zijn die waarin je een bepaalde ruimte met bewakers moet doorkruisen, en je een manier moet vinden om die bewakers af te leiden. Je kunt dus vaak sterven in dit spel, maar gelukkig begin je dan gewoon terug aan het begin van die specifieke puzzel. Ik heb er toch een gewoonte van gemaakt regelmatig op te slaan; je weet maar nooit.

Als je in een catacombe een verguld beeld van een engel vindt, ontdek je al snel waar het verhaal om draait. Ook de finale van het spel gaat vooraf aan puzzels te vergelijken met de opdrachten aan het einde van "The Last Crusade". De tofste puzzels zijn die waarbij je aanwijzingen uit oude manuscripten moet "vertalen". Geen simpele puzzels, maar echt iets om je hoofd over te breken. En om nog meer variëteit in de gameplay te krijgen, moet je soms een hacker-spelletje op je PDA spelen om toegang te krijgen tot bepaalde computersystemen. En je moet zelfs een bom ontmantelen!

Al bij al is het wel een tof spel, soms wat frustrerend, en met puzzels die toch wel wat meer ervaring vereisen met graphic adventure games.