Waaila

Op een zonnig terrasje in de oude bovenstad van Zagreb probeerden we een woord te bedenken om de positieve variant van lawaai te benoemen. Gezellig geroezemoes klinkt nogal lang in tijden van hypewoorden als hygge. Ik besloot er een Hawaiiaans accent aan te geven en draaide het woord gewoon om, volgens het principe van het omgekeerde is het tegengestelde: waaila. Het werd positief onthaald.

We zaten echt te genieten deze laatste uurtjes op Kroatische bodem. Elf vrienden die het Hemelvaartweekend samen op een vierdaagse reis gingen om een onbekende stad te exploreren. En exploreren deden we! De eerste dag een rondwandeling langs parken, musea en kerken. Een beetje op voorhand uitgestippeld maar ook wel wat op goed geluk. Er is heel veel te bezichtigen in Zagreb, maar met zo’n grote groep is het moeilijk iets te kiezen wat iedereen tof vindt. Zo verzeilden we wel in het Museum of Broken Relationships, waar ik aangenaam verrast werd dat het hier niet alleen romantische relaties betrof, maar ook vriendschappen en familiebanden. Vooral het tekstje van een vader, geschreven de laatste keer dat hij zijn kinderen zag, raakte me diep.

’s Ochtends bezochten we eerst met twee koppels de botanische tuin, terwijl de rest van de groep een rondje ging joggen. In de tuin kregen we het idee enkele geocaches te zoeken, maar tevergeefs. Verstopplaatsen in de stad zijn blijkbaar heel anders dan die in de natuur, en we geraakten niet wijs uit de hints. 's Middags leidden we onze sportieve vrienden rond in de tuin alvorens de wandeling doorheen de stad te beginnen. Het was snel duidelijk: er is veel groen in Zagreb.

Na de wandeling gingen we verder naar het restaurant dat we op voorhand gereserveerd hadden: Trilogija. Toevallig gekozen omwille van de goede ligging: eindpunt van de wandeling, startpunt van de avondactiviteit. Ze hebben geen vaste kaart, maar elke dag een ander menu afhankelijk van de buit die ze op de plaatselijke markt vergaren. De mix van voorgerechtjes was heel lekker, mijn hoofdschotel met kip daarentegen viel wat tegen. Die hadden ze naar mijn smaak toch wat langer mogen braden. De groentjes erbij waren wel top.

Weer buiten werden we al opgewacht door Iva Silla, onze gidse voor de nachtelijke rondleiding van Secret Zagreb: Ghosts and Dragons. Het spookverhaal leidde ons langs huizen met gestorven mensen, kruispunten waar heksen samen kwamen, een kerkhof met Illuminati-symbolen en ook het plaatselijk observatorium waar we Jupiter zagen met de vier grootste manen; ik vergeet je nooit meer, Callisto (bedankt voor de opfrissing, Robin)! Iva vertelde over een vreemde kleuterschool met een eng hobbelpaard, net zo eentje als we op het appartement hadden staan. Dat paard zou die nacht vast wel de ronde doen, dus ik besloot iedereen voor te zijn en het meteen op het toilet te verstoppen voordat ik ging slapen. Geen paard in mijn bed! ;)

De tweede dag namen we de bus naar het Mirogoj-kerkhof. Een immens uitgestrekt domein onmogelijk om helemaal te bezichtigen. Ook een beetje luguber om toerist te spelen hier, maar een bezoek aan een kerkhof is ook meer een bezoek van respect. Dit zijn allemaal mensen die de stad vormden zoals ze nu is, en deze blik in het verleden laat je nadenken over de dag van vandaag, en de toekomst die je zelf ook nog kunt vormen.

Namiddag was het tijd voor de tweede plezierige rondwandeling, nu op zoek naar allerlei vormen van Street Art, de kunst achter graffiti. We kwamen zelfs in een park terecht waar we de artiesten aan het werk konden zien. De route was netjes voorbereid (bedankt Tanja en Wout!) en we kwamen op enkele mooie, verborgen plekjes van de stad terecht. Ongelooflijk hoe realistisch spuitbuspatronen er uit kunnen zien. Na de tour trokken we naar restaurant La Struk, met Štrukli als plaatselijke lekkernij. Op aanraden van Iva namen we de gewone versie, met gegratineerde zoete kaas. Die vond zij het lekkerst.

Dit was de eerste keer dat ik met deze groep mee op reis ging, en ik heb er ten volle van genoten. Het was heel speciaal, zo'n reiservaring delen met andere mensen, en het was zalig om te zien hoe iedereen meehielp met alle praktische zaken. Ik kijk al uit naar de volgende reis. Portugal, aqui vamos nós!