Justin Cronin heeft ondertussen wereldfaam gekregen dankzij zijn trilogie "The Passage", "The Twelve" en "City of Mirrors". Heel spijtig dat de TV-reeks gebaseerd op "The Passage" geannuleerd werd. Ik was benieuwd naar een ouder boek van hem, "Mary & O'Neil". Dit bleek een heel ander boek te zijn dan de post-apocalyptische science-fiction waarmee ik hem leerde kennen. Soms had ik gevoel dat hij hier iets geschreven heeft gebaseerd op een opleiding creatief schrijven. "Mary & O'Neil" is literair van karakter, maar is met momenten toch net iets te zweverig.
Het boek begint met Arthur, de vader van O'Neil, die afstand neemt van een vrouw op wie hij stiekem verliefd is. Daarna volgt Miriam, de moeder van O'Neil, die vermoedt dat ze borstkanker heeft. Ze bezoeken hun zoon, maken kennis met zijn nieuwe vriendin, en rijden naar huis bij de start van een sneeuwstorm. Wat volgt is een familie-epos waarbij alle leden aan bod komen, niet alleen Mary en O'Neil.
Het duurt echter heel lang tot Mary aan bod komt, en even later is er een sprong voorwaarts in de tijd, en daarna volgt een hoofdstuk dat aan O'Neils zus gewijd is. Het boek springt wat heen en weer maar de boodschap is duidelijk: dit zijn verschillende verhalen over menselijke relaties, zowel liefdesrelaties als familiebanden, vooral die tussen ouders en kinderen.
Cronin heeft heel veel aandacht voor de natuur. Hij is heel beschrijvend maar zonder daarin te overdrijven. Toch houdt hij niet constant de aandacht vast. Boeiende materie, mijn eindwerk heeft dat immers ook als basis. Maar de uitwerking is hier en daar toch slaapverwekkend en ik moest regelmatig een paragraaf herlezen om te weten waar die over ging.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten