Een verjaardag met Star Wars en Avengers

Ken je dat gevoel, waarbij je slaap eigenlijk volkomen nutteloos vindt? Wanneer je elke minuut vrije tijd optimaal wil benutten? Tegen beter weten in - want je beseft goed genoeg dat je morgenvroeg weer op tijd uit bed moet om je zoontje te gaan halen voor wat weer een intensieve dag ouderschap gaat worden - toch nog wakker wil blijven?

Na een zaalvoetbalmatch die mijn team gewonnen heeft, ondanks wat waarschijnlijk mijn slechtste spel ooit was, zou ik vermoeid in bed moeten duiken en meteen in slaap vallen. Wonder boven wonder blijven mijn ogen echter open en ik zie de klok van tien uur naar elf uur en zelfs tot middernacht gaan.

Uiteindelijk neemt het gezonde verstand, duidelijk in de minderheid, toch de bovenhand. Het licht gaat uit, deken tot aan mijn nek, knieën opgetrokken, hoofd omsingeld door kussens laat ik de slaap me overmannen. Allerlei gekke dromen passeren de revue. Maar ze zijn niet zo memorabel deze keer, en 's morgens ben ik ze al vergeten.

Daan is bij zijn oma blijven slapen. Ik ga hem daar wat vroeger halen dan wanneer ik hem in het weekend bij zijn mama ga halen; ik wil dat ze na zijn vertrek toch nog een beetje van hun normaal rustige zaterdagochtend kunnen genieten. En dan volgt een uur durende autorit naar Heist-op-den-Berg, waar we eindelijk - vijf dagen later - Daans verjaardag kunnen vieren.

We komen binnen bij mijn ouders en Daan merkt meteen het nieuwe cadeautje op dat onder de nog steeds flonkerende kerstboom ligt. Mijn ouders laten die boom graag lang staan, dat vinden ze gezellig. Vorig jaar hebben ze die pas in februari opgeruimd. Daan vraagt of hij het pakje al mag opendoen. Mijn zus en schoonbroer komen namiddag ook, maar we hebben al op voorhand afgesproken dat hij niet op hen hoeft te wachten om zijn cadeautjes uit te pakken, dus mijn ma geeft hem met plezier zijn eerste cadeautje. Het inpakpapier gaat er aan en daar duikt weliswaar een Darth Vader verkleedkostuum op. Daan wil het natuurlijk meteen aandoen, en het resultaat mag er zijn. Nu eigenlijk nog een zwarte trui en broek om het plaatje compleet te maken.

Daarna geef ik hem mijn eigen cadeautjes. Die liggen al bijna anderhalve maand verstopt in mijn slaapkamerkast. Daan doet uiteraard eerst het grootste pakje open: een doos met drie puzzels, elk 100 stukjes, van de Avengers. In de loop van de namiddag steken we ze ook in elkaar. Niet zo simpel, want het zijn van dat soort driedimensionale afbeeldingen waarvan de tekening beweegt naargelang hoe je de stukjes houdt. Maar uiteindelijk lukt het ons wel. Veel geduld heeft Daan echter niet, want zijn meeste aandacht gaat vandaag naar het laatste pakje: een actiefiguur van de Hulk. We hadden al een Spiderman en Iron Man, dus dit is een mooie toevoeging aan de collectie. Daan fantaseert al meteen over een toekomstige Thor en Captain America.


Rond 15u arriveren mijn zus en schoonbroer, met weer een nieuw cadeautje. Er zitten twee gezelschapsspelletjes in: Stratego Junior met Disneyfiguren, en ook een Junior versie van Mens Erger Je Niet. De actiepoppen verdwijnen even aan de kant en Daan zet zich meteen klaar voor enkele spelletjes Stratego. Zelfs nadat hij het eerste spelletje gewonnen heeft, duur het niet lang tot we merken dat deze jongen niet tegen zijn verlies kan, of zelfs niet tegen een klein beetje tegenslag als hij nog lang niet verloren is en alles nog mogelijk is.

Daarna is het tijd om de verjaardagstaart te serveren, versierd met R2-D2 en C-3PO. Daan komt wel aan tafel om de kaarsjes uit te blazen, maar als de taart wordt aangesneden en over de borden wordt verdeeld, trekt Daan zich terug in de zetel. Hij zegt dat hij de feestjes en de taarten wat beu is. Niet te verwonderen, want hij zegt ook dat dit zijn tiende feestje is in een maand tijd. Tja, tel maar na: Sinterklaas, Kerstmis, Nieuwjaar, verjaardag, alles maal twee en sommige zelfs maal drie. Het is inderdaad te veel voor hem, maar wat doe je met twee aparte ouders en families die ook allemaal die speciale dagen met hem willen vieren?





Na de taart spelen we nog wat verder met de puzzels en actiefiguren. Terwijl Daan zijn tante uitdaagt voor een spelletje Stratego, wagen onze pa, mijn schoonbroer en ik ons nog eens aan de 260 stukjes tellende puzzel van de Tinkerbell-elfjes. Dan volgt het avondeten - vidée met kroketten - gevolgd door nog wat gekdoenerij van Daan in de zetel; hij begint luid en actief te worden, signalen dat hij eigenlijk stikkapot is en dadelijk in de auto naar huis snel in slaap zal vallen. Zo voorspeld, zo geschiedt, en na tien minuten op de baan hoor ik Daan niet meer. In de garage thuis krijg ik hem nauwelijks van de achterbank, en binnen kruipt hij meteen zijn bed in. Het is kwart voor negen. Morgenvroeg moet Daan op tijd op, want hij moet nog in bad voordat zijn mama hem komt halen en ze naar een show van Samson & Gert gaan kijken. Zelf droom ik al van een rustige zondag, met een Game of Thrones boek, een beetje TV, en ook stilletjes al eens nadenken over wat ik allemaal moet meepakken voor onze vakantie in Oostenrijk volgende week. Heb ik eigenlijk wel een dikke winterjas? Ik vrees er een beetje voor ...

Iron Man en Hulk bewonderen hun gepuzzelde evenbeelden. Spiderman is depressief omdat hij geen deel uitmaakt van dit Avengers-team ...