* * * *In de jaren 90 was Sierra, naast Lucasfilm Games (later LucasArts Games) dé producent van point 'n click graphic adventure games. De reeks "
Quest for Glory" was een favoriet bij mij. Het eerste spel "
So You Want To Be A Hero?" speelde ik op een vrije namiddag uit. Het tweede spel, "
Trial by Fire" vond ik het leukst. Ik was ooit al eens begonnen aan het derde spel, "
Wages of War", maar om een of andere reden gaf ik dat op omdat ik het te onduidelijk vond wat nu precies de doelen zijn. Omdat iemand in de Facebookgroep van dit soort spellen het voor de eerste keer ging spelen (hij geeft regelmatig updates van zijn vooruitgang in de spellen) besloot ik mee te doen in een poging dit spel na al die jaren eindelijk eens uit te spelen.
Bij het begin van het spel kun je kiezen uit drie soorten personages: de Warrior of Vechter, de Wizard of Tovenaar of de Thief of Dief. Je keuze bepaalt de manier waarop je puzzels gaat moeten oplossen, maar tijdens de loop van het spel is het mogelijk om een soort hybride te ontwikkelen. Je kunt dus een vechtjas worden die toch af en toe magie gebruikt, bijvoorbeeld. Je personage heeft een hoop statistieken die je kunt verbeteren: hoe meer je dingen doet, hoe meer punten je ervoor ontwikkelt. Het toffe aan deze reeks is dat, wanneer je het eerste spel hebt uitgespeeld, je je personage kunt opslaan en importeren als je het volgende spel speelt. Zo behoudt je je statistieken en heb je meer het gevoel dat je één groot verhaal speelt.
In "
Wages of War" reis je met een paar in het vorige spel gemaakte vrienden naar het op Afrika geïnspireerde land Tarna. Tarna is ook de hoofdstad, geregeerd door een liontaur-ras (zoiets als centaurs maar dan met leeuwen in plaats van paarden) die samenleven met gewone mensen. In de savanne woont de Simbani-stam, een redelijk primitief volk dat koeien houdt, en in de jungle heb je de Luipaardmensen, een volk dat magie gebruikt en op die manier van gedaante kunnen veranderen.
Waarom kom je nu naar Tarna? Omdat er oorlog op komst is. De Simbani beschuldigen de Luipaardmensen ervan dat ze hun Heilige Speer hebben gestolen. De liontaurs stuurden een vredesmissie, maar die werd halverwege overvallen en uitgemoord, waarbij het nichtje van de koning werd ontvoerd. Niet iedereen is echter overtuigd van de schuld van de Luidpaardmensen, en er is vermoeden van kwaad opzet door een derde, onbekende partij. Aan jou om uit te zoeken wat er precies aan de hand is, alle problemen op te lossen en vrede in het land te brengen.
Deze keer gebruikte ik een notitieboekje om mijn doelen in bij te houden, alsook een lijst van belangrijke personages. Dit werkte heel goed en het was altijd fijn om iets te kunnen afstrepen. Aan het einde heb ik maar één ding niet kunnen doen, omdat ik het gewoon niet ben tegengekomen. Het land Tarna is een grote open wereld van vier "schermen" naast elkaar waarin je heen en weer kunt reizen en vanalles kunt doen. Eigenlijk is het de bedoeling dat je sterk genoeg wordt voor het finalegevecht, én de nodige attributen verzameld om dat gevecht effectief te kunnen winnen. Er zit een dag-en-nacht-cyclus in het spel, je personage kan moe worden en honger krijgen, dus je moet ook regelmatig eten en slapen. De beste strategie is om alles goed te bekijken en met iedereen te praten. Als je goed oplet, weet je precies wat je moet doen en waar je moet zijn. Je zult pas verder kunnen in het verhaal als je aan alle vereisten hebt voldaan.
Het laatste deel van het spel is plots héél lineair. Je wordt bijna letterlijk aan de hand meegenomen door verschillende personages, en dan is het aan jou om gepast te reageren. Als Tovenaar moest ik een magisch duel winnen, en dat had toch tal van pogingen nodig. Daarna ging het in rechte lijn naar de finale, die best makkelijk was in vergelijking met de vorige twee spellen. Uiteindelijk heb ik veel tijd verloren met heen en weer reizen in de eerste helft van het spel. Als je achteraf ziet wat je eigenlijk precies moet doen, zou je bij een tweede keer alles efficiënter kunnen plannen. Zo was ik aan het einde door al mijn voedsel heen, en had mijn personage de hele tijd knagende honger. "
Wages of War" is niet zo uitgebreid als "
Trial by Fire" en daardoor ook best makkelijker. Het spel houdt een totaalscore bij, het maximum is 500 punten en ik behaalde er 404.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten