Geluksbokaal: editie 2016!

Geluk maak je zelf, of loop je stomweg tegen het lijf. Er is niet echt vat op te krijgen. Geluk is perceptie, de details van het leven op een andere manier bekijken en ontdekken dat er veel meer in zit dan je op het eerste zicht denkt. Wat je gelukkig maakt, is heel persoonlijk. Iemand anders kan het helemaal niet zo speciaal vinden. Geluk gaat over jezelf: hoe je je voelt, en hoe je zelf tegenover het leven staat in plaats van te wachten, te hopen, tot een toevalstreffer het geluk in je schoot werpt. Het is best moeilijk om een jaar lang alles wat je gelukkig maakt, op een stukje papier te schrijven en in een geluksbokaal te stoppen. Het is soms moeilijk om met zekerheid te kunnen zeggen wanneer iets je écht gelukkig maakt, en een plaatsje in die bokaal verdient. Maar als je open genoeg van geest bent, zie je plots dat er veel meer kandidaten zijn dan verwacht. En als je écht van je geluk geniet, dan vergeet je het meestal op te schrijven tot je plots beseft: ik heb die geluksbokaal niet meer nodig. Ik wéét dat ik gelukkig ben. Ik hoef geen bewijs meer te zien; het is gewoon zo.

Toch heb ik me nog aan een inhaalmanoeuver gewaagd en nog snel drie maanden aan gelukkige momenten neergepend, het laatste kwartaal van 2016, toen ik te druk bezig was met zelf te léven om er over te kunnen reflecteren. Ik stak de extra briefjes vormelijk in de bokaal, schudde het ding wat heen en weer als was het een sneeuwbol, en opende toen weer het deksel. De briefjes tolden eruit en ik stond versteld dat hun aantal weer was gegroeid in vergelijking met het vorige jaar: 41 stuks tegenover de 32 van 2015, opnieuw een stijging van 9 gelukkige momenten.

Vorige keer deelde ik die momenten op in categorieën. Dat heb ik nu niet gedaan. Ik heb de briefjes wél chronologisch gelegd, om een soort van papieren grafiek te creëren. Zo zie je hoe het jaar goed start, als een naschok van de euforie na het openen van de vorige bokaal. Dan mindert het aantal naarmate het jaar vordert en zie je hoe het aan het einde van de zomer zelfs een dieptepunt bereikt, om dan plots weer te stijgen in het najaar. En ik zeg het opnieuw: die laatste drie maanden bevatten vast nog veel meer gelukkige momenten dan mijn slechte geheugen kan herinneren. Ze vloeien dan ook bijna naadloos in elkaar over.

Ga ik in 2017 nog een geluksbokaal bijhouden? Ik weet het niet. Mijn leven is zo drastisch veranderd en ik spendeer mijn tijd liever aan het constant genereren van nog meer gelukkige momenten met de twee mensen op de foto hierlangs, de twee belangrijkste personen in mijn leven. Ik ben met die bokaal gestart in een periode waarin ik het zeer moeilijk had om nog te geloven in een leven dat de moeite waard is, en ik ben zeer dankbaar dat het bewijs dat wonderen en mirakels nog bestaan me elke dag recht in de ogen kijkt.