Dit boek slaat je te pletter.
Ik had het kunnen weten. De Kinderverzamelaar van Sabine Thiesler. Dat gaat over kinderen. En iemand die hen "verzamelt". Allemaal goed en wel, maar ik had niet verwacht dat we er zo kort op zouden zitten. Dit boek vult je met walging en woede. Het bevat vertelperspectieven en verhaalwendingen waardoor je het liever uit het raam keilt. Maar nét daarom is het zo geweldig, zo goed geschreven. Het klinkt zo dubbel, zo fout om dit te zeggen over een boek over een pedofiele seriemoordenaar, maar het is wel zo. Dit is een aanrader, maar let op als je zelf kinderen hebt.
Het verhaal begint in Duitsland in 1986. Alfred Fischer heeft een verslaving: tien à twaalfjarige magere en blonde jongetjes. Hij is heel joviaal als hij ze toevallig tegenkomt op straat. Hij verandert in een monster zodra hij ze afgezonderd en vastgebonden heeft. Peter en Marianne verliezen zo hun zoontje Benjamin. Waar een andere schrijver dingen aan de verbeelding zou overlaten, deinst Thiesler niet terug om de lezer bij het nekvel te grijpen en de neus over de feiten te wrijven. Dit is bloedstollender dan eender welke bombastische thriller of bloederig horrorverhaal.
We springen voorwaarts in de tijd naar 2004. Anne Golombek wil een huis kopen in Italië, in de regio waar ze tien jaar geleden óók een zoontje is verloren. Benjamin hebben ze meteen teruggevonden, in een akelig soort diorama; Felix is "gewoon" verdwenen.
We springen heen en weer in de tijd tussen 2004 en 1994 en we volgen de verdere ontwikkelingen. Als lezer weten we zelf goed genoeg wat er aan de hand is, maar door al die voorkennis vinden we het vaak frustrerend dat de personages zelf niet tot de nodige inzichten komen. Er volgt dus best nog wat drama voor we uiteindelijk tot een naar mijn smaak iets te snelle conclusie komen; snel, omdat er in de rest van het boek best veel oog is voor detail en er niet eerder overhaast te werk wordt gegaan.
Ik lees niet veel thrillers meer tegenwoordig, maar dit boek is niet echt een thriller. De spanning maakt plaats voor het menselijke aspect; de wanhoop van zowel de kinderen als de ouders, en de zieke geest van de dader. Hoewel er politiemensen in meedoen, verwacht geen politieverhaal. Anne speelt de hoofdrol, en haar krampachtige zoektocht naar de waarheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten