Wie de film The Help nog niet gezien heeft: zeker doen. Maar wist je ook dat die gebaseerd is op het boek Een Keukenmeidenroman van Kathryn Stockett? Of je antwoord nu ja of nee is: dit boek moet je zeker ook lezen! Ik heb er van begin tot einde van genoten. Alleen jammer dat ik door de film eerst gezien te hebben, al wist wat het Vreselijke Slechte waar regelmatig naar verwezen wordt, al kende...
We zitten in het stadje Jackson, in de zuidelijke Amerikaanse staat Mississippi, in het begin van de jaren '60. De meeste huishoudens hebben een zwarte hulp. Maar rassensegregatie zorgt voor heel veel frustraties. Wanneer Skeeter Phelan een kans krijgt om zich als schrijver te bewijzen, gebruikt ze dit onrecht als onderwerp voor haar boek.
Zelf werd ze ook grootgebracht door de hulp in huis, Constantine. En zelfs tijdens haar studententijd hield ze contact met haar. Tot de brieven plots stopten en Skeeter geen idee meer had wat er met Constantine gebeurd zou kunnen zijn.
Elke hoofdstuk in Een Keukenmeidenroman wordt vanuit het eerstepersoonsperspectief verteld, afwisselend vanuit drie personages: Skeeter zelf, en twee huishoudhulpen Aibeleen en Minny. Elk van hen heeft een unieke stem. Skeeter is de jonge naïeveling die constant op zoek is naar de waarheid. Aibeleen is de nuchtere diplomaat die overal de vrede probeert te bewaren. Minny is de assertieveling die zegt waar het op staat. Er is slechts één uitzondering: het hoofdstuk over de benefietavond wordt vanuit een normaal vertelperspectief beschreven.
Hoewel er best veel humor in het boek zit, beschrijft het ook een schrijnende samenleving. Je kunt het je vandaag de dag moeilijk voorstellen, en toch zijn er nog zoveel mensen die gerust naar die tijd - of misschien zelfs wel een eerdere tijd - zouden willen terugkeren. Een normaal mens maakt zich regelmatig kwaad bij dit verhaal; daarom dat die humor ook zo belangrijk is. Het tempert de gevoelens.
Ik heb dit boek met plezier gelezen, en ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat iedereen dit zou moeten lezen.
Elke hoofdstuk in Een Keukenmeidenroman wordt vanuit het eerstepersoonsperspectief verteld, afwisselend vanuit drie personages: Skeeter zelf, en twee huishoudhulpen Aibeleen en Minny. Elk van hen heeft een unieke stem. Skeeter is de jonge naïeveling die constant op zoek is naar de waarheid. Aibeleen is de nuchtere diplomaat die overal de vrede probeert te bewaren. Minny is de assertieveling die zegt waar het op staat. Er is slechts één uitzondering: het hoofdstuk over de benefietavond wordt vanuit een normaal vertelperspectief beschreven.
Hoewel er best veel humor in het boek zit, beschrijft het ook een schrijnende samenleving. Je kunt het je vandaag de dag moeilijk voorstellen, en toch zijn er nog zoveel mensen die gerust naar die tijd - of misschien zelfs wel een eerdere tijd - zouden willen terugkeren. Een normaal mens maakt zich regelmatig kwaad bij dit verhaal; daarom dat die humor ook zo belangrijk is. Het tempert de gevoelens.
Ik heb dit boek met plezier gelezen, en ik kan in alle eerlijkheid zeggen dat iedereen dit zou moeten lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten