Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow van Gabrielle Zevin stond al een tijdje op mijn leeslijst. Op aandringen van mijn vrouw halverwege de Nederlandse vertaling, ben ik dan toch aan het ebook begonnen. Ze was ervan overtuigd dat het volledig op mijn belevingswereld zou aansluiten. En ik moet zeggen, ze heeft gelijk. Want hoewel de personages vijf jaar ouder zijn dan ik, zit er immens veel herkenbaar materiaal in het boek, met name alles wat met de wereld van de computerspellen te maken heeft.
Laat dat je echter niet afschrikken. Zelfs ik kwam af en toe een verwijzing tegen die ik niet kon plaatsen, en ik speel al meer dan 30 jaar computerspellen.
Het verhaal draait om het duo Sam en Sadie. Ze leren elkaar kennen in het kinderziekenhuis en hebben allebei een voorliefde voor computerspellen. Nadat hun vriendschap een tijdje verwatert, komen ze elkaar opnieuw tegen en slaan ze de handen in elkaar om zelf spellen te ontwikkelen. Sams beste vriend Marx ondersteunt hen hierin, en Sadie's docent, zelf ook ontwikkelaar, leent hen zijn zelfgeschreven stuurprogramma. We volgen de verdere ontwikkelingen in hun leven; als setting van het verhaal hun eigen bedrijf, maar in de eerste plaats hun onderlinge relaties.
Eigenlijk is het het soort verhaal met universele thema's als liefde en de dood, de strijd om erkenning, familie en vriendschap, dat je misschien al vaker gelezen of gezien maar dan in een andere setting: een schrijversduo dat een bestseller wil uitgeven; muzikanten die een band oprichten en naar een gouden plaat azen; filmstudenten die hun project in de cinemazalen willen krijgen; of twee entrepreneurs die een succesvol reclamebedrijf willen opstarten. Het was deze keer zeer aangenaam om een boek te lezen waarvan de personages een achtergrond hebben die ik als lezer zelf ook ken.
Het is een boek waarbij je zult lachen en huilen, met een paar heel interessante vertelperspectieven, zoals wanneer de avatars van twee personages elkaar in een online virtuele spelwereld ontmoeten. Maar zoals gezegd, dat technische aspect valt reuze mee, en ik hoop dat veel mensen dit boek lezen en misschien hun misvattingen over computerspellen zullen bijschaven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten