"Christine" van Stephen King is veel diepgaander dan de film, en is de naam King-klassieker zeker waardig. Het grootste stuk van het verhaal wordt verteld door Dennis,
beste vriend van Arnie Cunningham, de jongen die voor 250 dollar het
wrak van een Plymouth Fury uit 1958 overkoopt. Nu ik het boek heb gelezen, besef ik dat het over obsessies gaat, en hoe die (letterlijk) een eigen leven kunnen gaan leiden. En
Stephen King maakt het allemaal nog erger met zijn typische
bovennatuurlijke toevoegingen; die uiteindelijk niet eens die verfilming
hebben gehaald! Het is
een goed horrorverhaal, mede doordat King tijd maakt om de personages
eerst goed uit te werken voordat de eerste slachtoffers vallen.
"The Secrets of Pencarrack Moor" van Terri Nixon is haar nieuwste literaire kind. Ze bouwt verder op de setting van haar twee vorige trilogieën, de Penhaligon en Fox Bay Saga's, om nieuwe personages te introduceren tijdens hun training op de pilotenschool. Een beetje "Top Gun" uit 1930. Naast enkele thrillerachtige onderdelen in het de plot blijft de charme van het verhaal de dynamiek tussen de vrouwen, en hoe ze allemaal op hun eigen manier op zoek zijn naar hun plaats in hun wereld. Ze kampen allemaal met hun eigen problemen, zowel familiaal en relationeel als professioneel. Als Nixon dit soort verhalen blijft schrijven, zal ik ze blijven lezen!
"We regelen het zelf wel" van Bram Endedijk neemt een kijkje achter de schermen van "de drugsschuur van Europa", blijkbaar zijnde Nederlands Brabant. En dan ook nog de kleine (boeren)dorpjes ver verwijderd van de rest van de bewoonde wereld, met gebouwen, boerderijen, schuren, garages en heel veel polyvalente zolderkamers middenin uitgestrekte velden. Endedijk heeft met iedereen gepraat, aan beide kanten van de wet, en hij brengt ieders verhaal netjes tot leven. Wat mij vooral opviel, is hoe hij ervoor zorgt dat je je tijdens het lezen precies echt op de straten van die kleine Zuid-Brabantse dorpjes voelt staan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten