In "De stad der blinden" van José Saramago staat een man voor het rood licht als alles voor hem plots wit wordt. Hij kan niets meer zien, hij is effectief blind. De mensen helpen hem uit zijn auto, iemand brengt hem naar huis, gaat er uiteindelijk met de auto van de man vandoor en wordt even later zelf blind. De eerste man gaat met zijn vrouw naar de oogarts maar ze kunnen hem niet helpen. Even later wordt de oogarts zelf blind. Een andere patiënte in de wachtzaal wordt die avond ook blind. Het is even een ander type pandemie dan we al kennen, en in handen van Stephen King had het een meesterwerk kunnen worden zoals zijn "The Stand", maar "De stad der blinden" leest meer als een boek op een intellectueel voetstuk. Je verrekt ongetwijfeld een spier als je ernaar reikt, dus laat daar maar bovenop liggen die handel.
Daarnaast heb ik voor een tweede keer "De overlevenden" van Alex Schulman gelezen, als voorbereiding voor Genk Leest. Deze keer las ik de hoofdstukken in chronologische volgorde en uitgezonderd het sfeerscheppende eerste hoofdstuk, dat ik nu als laatste las, werkt het wonderwel perfect!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten