Het weekend begint met bijna anderhalf uur van m'n werk naar de naschoolse opvang te rijden. Het dubbele van de normale reistijd, maar ik moet toegeven dat ik op het laatste wel eerst nog langs huis ben gepasseerd omdat ik ondertussen zo dringend naar toilet moest. Na de opluchting terug de auto in en dan Daan gaan halen. We rijden naar zijn oma, want daar mag hij vanavond blijven slapen. Want samen met mijn schoonbroers rij ik naar de Fitlink in Diepenbeek voor onze maandelijkse zaalvoetbalmatch. De ploegen worden verdeeld, wij drie spelen samen en onze ploeg heeft zelfs een man meer. Maar we komen traag op gang en beginnen met een achterstand. Onze keeper/kapitein zorgt wel voor goede aanwijzingen, en we halen de tegenstanders in. De score blijft eventjes gelijk, tot we van speelhelft wisselen en we weer een paar tegengoals krijgen, die we niet meer kunnen retaliëren. Zelf speel ik slechter dan vorige keer, maar toch nog beter dan de keer daarvoor. Ik mis wel twee simpele voorzetten, telkens op dezelfde domme wijze. Mijn voet raakt de bal gewoon verkeerd en de bal schiet recht vooruit in plaats in een hoek naar rechts en richting doel te gaan. Maar iedereen weet ondertussen wel dat ik geen topschutter zal worden.
Na de match pikken we de vriendin van mijn schoonbroer op aan hun nieuwe appartement, om samen een frietje te gaan eten in Frituur Luc in Hasselt. Best lekker, en de portie is meer mijn formaat dan waar we normaal gaan. Daarna keren we terug naar hun appartement voor enkele cocktails. Ik drink eerst eentje met rum, de klassieke Braziliaanse caipirinha, daarna whisky in een Old Fashioned. Ik kijk rond en ben jaloers niet alleen op de inrichting van het appartement, maar ook op de manier waarop alles gebouwd is; alles veel strakker en correcter dan in mijn eigen gebouw - en de stilte, natuurlijk. De cocktails van mijn schoonbroer smaken naar nog, maar we moeten nog rijden en ik moet morgenvroeg Daan weer halen. Toch wordt het nog half twee eer ik in bed lig. Dit gaat pijn doen de volgende dag ...
De wekker loopt af, veel te vroeg, maar Daan heeft zwemles en ik moet hem nog bij zijn oma gaan ophalen. Na zijn zwemles rijden we naar mijn ouders voor het gebruikelijke weekendbezoek. Daan valt in de auto in slaap en nadat we zijn aangekomen, duurt het even voor hij terug volledig bij zijn positieven is. We spelen met actiefiguren en de Duplo-boerderij. Mijn zus komt ook op bezoek, een leuke verrassing. Na het avondeten is het weer huiswaarts. Tijdens deze rit blijft Daan wakker. Ik neem mezelf voor niet veel later dan hem ook in bed te kruipen, want morgen belooft een lange dag te worden.
Het is een pijnlijke zondagochtend, want Daan is weer vroeg wakker. 's Morgens gaat hij eerst in bad, daarna breng ik hem naar zijn mama. Hij mag vandaag weer naar een verjaardagsfeestje. Zelf ga ik, als lid van de oudervereniging, helpen op de kiennamiddag op zijn school. Ik voel me alsof ik veel liever terug in bed wil kruipen, want ik ben niet alleen fysiek maar ook nog een beetje emotioneel moe. Maar het engagement is aangegaan, en ik heb gisteren niet met de voorbereidingen kunnen meehelpen omdat Daan bij mij was, dus om klokslag 12u sta ik klaar. Dankzij de hulp van enkele sympathieke en toffe nieuwe leden van de oudervereniging, en de leerkrachten natuurlijk, verloopt alles heel vlotjes. Om zes uur 's avonds is de boel alweer opgekuist en gaat iedereen voldaan naar huis. Zelf ben ik blij weer van dienst te zijn geweest, en ondertussen ook nog wat onder de mensen te zijn gekomen. Nu staat er een rustig TV-avondje voor de boeg. Eerst nog een heel simpel potje koken (overschot van de patatjes van gisteren in schijfjes snijden en bakken, overschot erwtjes en worteltjes terug opwarmen ...) om weer wat aan te sterken, en dan de zetel in.
Volgend jaar opnieuw een carnavalfeestje, oudervereniging?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten