Over helden en piano's

Vanavond heb ik ontdekt dat muziek een natuurkracht is. Het stroomt overal doorheen als een ritmische wind. Het beweegt alles en iedereen. Sommige mensen voelen het goed, anderen wat minder. Het vloeit door de aarde als symfonisch magma. En soms breekt het door het aardoppervlak heen in een eruptie van geconcentreerde muzikale energie dat zich dan op een of andere manier omvormt tot een menselijk wezen.

© Anthe Huybrechts

Dat gevoel had ik toen Anthe het voorprogramma kwam verzorgen op de tweede Studio C-Mine in de Paardenstallen op de vernieuwde mijnsite van Winterslag (de eerste keer was begin december, met Luca en Marble Sounds). Op haar eentje, gewapend met haar prachtige stem en haar pianokunsten, gaf zij de muziek bijna een fysieke vorm die door de ruimte cirkelde alsof je de noten kon aanraken, en misschien zelf grijpen en in je binnenzak stoppen. Zij speelde slechts een paar nummertjes, zelfgeschreven dan nog wel, maar voor mij was de avond al compleet. Ik kan haar misschien een beetje vergelijken met Birdy, maar Anthe's stem heeft veel meer impact. Birdy is goed voor op de achtergrond; Anthe kun je gewoon niet op de achtergrond plaatsen. Zij zit front en center en omsingeld je met haar talent (ook al zaten wij, het publiek, letterlijk rond háár heen). Ik dacht bij mezelf dat dit misschien één van die magische momenten was dat het voorprogramma béter is dan de main act. De Held ging inderdaad heel sterk uit de hoek moeten komen om dit te overtreffen.

© Kurt Liefsoons

En of ze Anthe overtroffen, dat zou ik zelfs niet meteen durven zeggen. Uiteraard speelt De Held een heel andere soort muziek. Gitaren in plaats van piano; Nederlands in plaats van Engels. Maar ook hier merk je dat Jo Jacobs een passie voor muziek heeft en er al heel zijn leven mee bezig is. Zijn nieuwe album "Alcatraz" is zalige roadtrip-muziek, perfect voor in de auto. Je merkt dezelfde stijl in al zijn nummers, maar toch zijn ze op subtiele wijze heel verschillend. Bij mij bracht elk nummer me naar een andere plek op de wereld. Ik heb zijn album ter plaatse gekocht en zou alles nog eens moeten beluisteren om je de juiste titels te kunnen vertellen, maar er is een nummer dat ideaal zou zijn als soundtrack voor een Vlaamse western. Klinkt misschien vreemd, maar het is wel zo. Een ander nummer brengt je naar het strand en je voelt zo die zoute zeelucht je poriën bedekken. Bij het volgende nummer waan je je in een ligstoel op het dek van een cruiseschip in het midden van de Caraïbische Zee. Weer een nummer verder en je zit in de Provence. Even daarna ben je in Italië. En alsof het voorbestemd was, heeft hij zelfs een nummer met mijn naam (maar dat heb ik tijdens het optreden zelf wijselijk verzwegen ...) Enkele regels uit zijn nummer "Jij zit aan zee" waren voor mij ook heel herkenbaar:

"En de nacht is vol verlangen
Verlangen naar iets wederzijds"

Na de twee optredens was ik blij eventjes kort met Jo Jacobs te kunnen praten toen ik zijn CD kocht. Ik heb hem een aantal dingen gezegd die ik hier ook heb neergeschreven, en hij kon het best appreciëren. Zo zie je maar dat je in het leven soms niet ver hoeft te gaan om te kunnen genieten van de pareltjes die de natuur ons toebedeelt.

En nu ga ik ongeduldig wachten op de debuut-CD van Anthe!