The Bad Weather Friend van Dean Koontz lees je op een paar dagen uit. Het bevat die speciale combinatie van humor en spanning waardoor ik de boeken van Koontz altijd meteen lees zodra ze verschijnen, zonder echt het verhaal te hoeven kennen. De laatste jaren merk ik een terugkeer naar zijn gloriedagen, en ook dit boek bevat elementen die je misschien wel zult herkennen uit eerdere werken. Nadeel is dat het niet zo'n heel origineel verhaal is; maar dat maakt het niet minder leuk om te lezen.
Benny Catspaw is een aardige, 23-jarige jongen. Een beetje té aardig, misschien. Daardoor komt hij op de radar van een organisatie die de wereld wil veroveren, heel vergelijkbaar met wat het Koontz-personage Jane Hawk meemaakt in haar vijfdelige thrillerreeks. Deze organisatie heeft een algoritme ontwikkelt zodat het mensen kan aanduiden die in de toekomst met hun charisma eventueel het grote publiek kunnen inspireren om tegen deze organisatie in te gaan.
Op deze manier verliest Benny op dezelfde dag niet alleen zijn job bij een immobiliënkantoor, maar ook zijn vriendin Jill Swift; allebei zonder enige aanwijsbare reden. De organisatie zet hiermee de eerste stappen om zijn hele bestaan van de kaart te vegen. Alleen beschikt Benny, in tegenstelling tot Jane, niet over de nodige vaardigheden om een tegenaanval in te zetten.
Gelukkig hebben we Benny's oudoom nog, die hem na zijn dood een mysterieus pakket met een speciale erfenis bezorgt. Hierin zit Spike, een Terminator-achtig wezen met speciale krachten en de opdracht om Benny tegen alles en iedereen te beschermen. Samen met Harper Harper, de jonge assistente van Benny's detective-vriend Robert "Fat Bob" Jericho, teamen ze op om de mensen verantwoordelijk voor Benny's tegenslag één voor één aan te pakken, te starten met zijn baas. Opnieuw heel vergelijkbaar met het plan van aanpak van Jane Hawk, maar dan met veel meer humor die vooral in de hilarische dialogen naar boven komt.
De personages zijn ook best herkenbaar en te vergelijken met die uit oudere boeken. Benny is zo aardig als Odd Thomas, maar hij onderneemt zelf niet al te veel actie. In Harper Harper zou je ook best een Stormy Llewellyn kunnen zien. Maar in combinatie met Spike, een praktisch onverslaanbare entiteit, te vergelijken met de golem in Tiktak, zag ik veel van Tommy Phan en Deliverance Payne in dit duo. Bob Jericho heeft geen al te grote rol, maar leek ongeveer dezelfde taak te hebben als Ozzy Boone, de mentor van Odd Thomas.
Af en toe wordt dit verhaal onderbroken voor een flashback, waar we alles te weten komen over Benny's jeugd en vooral zijn verblijf op een speciale kostschool. Op het einde van het boek is er wel een kleine terugkoppeling naar dit verleden, maar het heeft niet die bijzondere samensmelting van plotlijnen die je eerst zou verwachten, en het is niet zo duidelijk waarom het belangrijk is dat we van al die rare ervaringen op de hoogte zijn, behalve misschien om ons te laten zien waarom Benny is wie hij is. Het zorgt voor spanningsopbouw, hoewel ik die rare gebeurtenissen soms toch iets over the top vond.
Wat wel leuk is, zijn de hoofdstuktitels van deze flashbacks, in het genre als "Terwijl Benny naar de auto vlucht, herinnert hij zich iets van op de kostschool". In de gewone hoofdstukken zet Koontz ook af en toe een alinea tussen haakjes, waarin hij de lezer rechtstreeks aanspreekt, soms omwille van opmerkingen die Spike hem achteraf gegeven zou hebben, en om tips te geven mocht je een leesclub over dit boek willen organiseren. Een beetje gimmicky misschien, maar het zorgt wel altijd voor een glimlach.
The Bad Weather Friend was een aangenaam, grappig en spannend verhaal dat mij er opnieuw aan herinnerde waarom ik ooit zo'n grote Koontz-fan ben geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten