* * * *
"I Am Legend" van Richard Matheson is een verrassende science-fiction of zelfs fantasy-roman uit 1954. Een toekomstverhaal dat zich voor de lezers van vandaag ondertussen wel in het verleden afspeelt, namelijk tijdens de jaren 1986-'88.
Op een bepaald moment is er een virus uitgebroken dat mensen in vampieren verandert. Gestorven mensen staan weer op uit de dood, klimmen uit hun graf, en gaan achter het bloed van de levenden aan. Robert Neville ziet iedereen in zijn omgeving veranderen en blijft als enige normale mens over. Hij bewapent zijn huis met knoflook en kruistekens. Overdag slaat hij zijn provisies in, 's nachts probeert hij de ondoden buiten te houden.
Maar het is geen bloederig actieverhaal. Robert probeert net uit te dokteren hoe dat virus precies werkt, en waarom de truukjes om vampieren te weren uit de oude verhalen precies werken. Hij probeert hier heel wetenschappelijk te werk te gaan, doet opzoekingswerk in de bibliotheek, haalt een microscoop in huis en neemt bloed af van vampieren die hij gevangen of gedood heeft.
Hij heeft deze persoonlijke queeste nodig om zelf in leven te blijven, om niet toe te geven aan zijn zelfmoordgedachten, om niet gewoon zijn voordeur te openen en de vampieren binnen te laten. Op sommige momenten in het verhaal komen er externe factoren die zijn leven nog meer zin kunnen geven. Maar het loopt niet altijd goed af.
Het verhaal wordt verteld in de verleden tijd, maar soms krijgen we ook flashbacks die gebruik maken van dezelfde werkwoordtijd. Daarom is het soms niet meteen duidelijk wanneer een bepaalde scène zich afspeelt. Persoonlijk had ik ervoor gekozen wat te spelen met de tijden, en het verhaal dat zich in het heden afspeelt ook in de tegenwoordige tijd te vertellen, zodat het onderscheid wat duidelijker was.
Maar dat is de enige opmerking die ik over dit boek kan maken. Ik had spijtig genoeg wel de Zwarte Beertjes filmeditie van uitgeverij Bruna, die spijtig genoeg wel veel typefouten heeft zowel qua woorden als punctuatie en aanhalingstekens bij dialogen. Het boek heeft maar 185 pagina's, dus ik las hem op twee dagen uit (leve de vakantie!)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten