Mijn Top Tien van 2015

10) "Daughter of Dark River Farm" van Terri Nixon
Opnieuw een perfect verhaal prachtig samengesteld door een meesterlijke woordkunstenaar. Één sterretje minder dan "A Rose in Flanders Fields" maar alleen omwille van persoonlijke redenen; ik voelde niet zo'n connectie met Kitty Maitland als met Evie Davies. Maar de taal, locatie en tijdsgeest, personages, alles komt mooi samen in een verslavend verhaal, en ik hoop dat Terri Nixon nog meer boeken gaat schrijven zoals deze trilogie.

 9) "The Book of Strange New Things" van Michel Faber
Technisch gezien is dit boek science-fiction, maar zo zie ik het helemaal niet. Het is een verhaal over relaties, over het huwelijk, vriendschap, en ja ook over religie maar zonder al te godsdienstig te worden. Ik vond de "Shoot" berichten die Peter en zijn vrouw uitwisselen het leukst, maar de rest van het verhaal is ook intrigerend.






8) "The Love Song of Miss Queenie Hennessy" van Rachel Joyce
Een verhaal parallel met "The Unlikely Pilgrimage of Harold Fry" waar ik eerlijk gezegd nog meer van hield. De onbeantwoorde liefde van Queenie voor Harold is zo herkenbaar, en haar verhaal is zo tragisch. Het einde is schrijnend. Wie kan zeggen of oordelen of haar leven een verspilling is geweest of niet?

7) "Sand in my Stiletto's" van Shaughnessy Brookes
Het perfecte boek om op een eerste cruise te lezen. Ik werd er meteen verliefd op, en op de schrijfster. Het hoofdstuk waar ze terugkeert naar Tahiti is zo schattig, een fantastisch perspectief op de liefde en het leven. Het laatste hoofdstuk bezorgde me tranen, niet alleen door de wondermooie inhoud maar ook omdat ik niet wou dat het boek gedaan was. Het voelde als het lezen van brieven van een lieve vriendin.





6) "All the Bright Places" van Jennifer Niven
Een perfecte jeugdroman. De hoofdpersonages zijn twee geweldige personen. Ze hebben het geluk gehad elkaar gevonden te hebben, ook al is hun tijd samen heel kort. Ik hou van de hoop in dit verhaal, de liefde tussen de personages, maar ook de herkenbare geestgesteldheid van Theodore Finch wat betreft de "Asleep", en ook Violet haar verlies van woorden. Dit is een roman die iedereen zou moeten lezen, ook volwassenen.

5) "A Rose in Flanders Fields" van Terri Nixon
Terri Nixon heeft niet alleen dit boek geschreven, ze heeft het geschilderd, gebeeldhouwd, en gesymfoniseerd, het in een echt kunstwerk veranderd. Ik hield al van "Maid of Oaklands Manor" maar ik verafgood "A Rose in Flanders Fields". Het liefdesverhaal van Evie en Will, getuige zijn van hun eerste ontmoeting, de horror van de eerste wereldoorlog, hun ervaringen die hen uit elkaar drijven en het liefdesverhaal in een tragedie veranderen, en daarna de uiteindelijke bevestiging van hun liefde maken dit verhaal zo herkenbaar, en het maakt een man jaloers op wat ze samen hebben gevonden. Dat alleen maakt het een tijdloos verhaal, maar ik hou ook van de tijd en locatie waarin het zich afspeelt, en doet me nogmaals denken aan "Downton Abbey". Het was ook leuk om een verhaal te lezen dat zich eigenlijk tegelijkertijd afspeelt als "Maid of Oaklands Manor".

4) "Us" van David Nicholls
Het mannelijke equivalent van chicklit. Deed me heel fel denken aan de film "The Story of Us". Grappig maar met momenten ook mensonterend herkenbaar. Ik dacht dat het een typisch, zoetsappig goed einde zou krijgen, tot ik dacht dat ze misschien toch echt uit elkaar zouden gaan; en dat laatste gebeurde dan ook.

3) "I'll Give You the Sun" van Jandy Nelson
Een fantastisch verhaal over opgroeien, over leren omgaan met liefde in al haar vormen (familieliefde, romantische liefde, liefde voor een bepaalde passie zoals kunst - eveneens in al haar vormen), over keuzes maken en de gevolgen dragen. En over realiseren dat er soms geen schuld is, en ook geen rechtvaardigheid, en dat hoe kleurrijk wij de wereld ook maken, veel dingen nog steeds in die vervelende grijze zone tussen goed en slecht zitten.




2) "Saint Odd" van Dean Koontz
De terugkeer naar Pico Mundo brengt ook de spanning en het mysterie terug in deze verhalenreeks, die na "Brother Odd" eigenlijk wat afwezig waren. Dit concluderende hoofdstuk bevat niet de gebruikelijke humor, en de raadselachtige personages blijven spijtig genoeg raadselachtig; we krijgen niet alle antwoorden op het einde. En wat een einde: voorspelbaar, maar voldoenend. Het boek dichtslaan vulde me met emoties, niet zozeer met verdriet voor het lot van Odd Thomas zelf, maar door afscheid te moeten nemen van één van de sympathiekste personages in de literaire geschiedenis.

1) "Ashley Bell" van Dean Koontz
Spanning en humor wisselen elkaar af. De flashbacks maakten me nieuwsgierig. De hoofdstuktitels, atypisch voor romans, zorgen voor een speelse, sprookjesachtige sfeer. Een combinatie van het paranormale in "The Face" en de menselijke verbondenheid van "From the Corner of His Eye", met halfweg enkele typische thrillerkenmerken. (Een gedetailleerdere bespreking vind je in mijn blogpost "Kerstboom bouwen met 'Ashley Bell' en lasagne".)