Spelbespreking "The Testament of Sherlock Holmes"

* * * *
Frogwares is een spelletjesfabrikant uit Oekraïne, met kantoren in Dublin, die een hele reeks over Sherlock Holmes hebben gemaakt. Ik speelde al "Crimes and Punishments" en "The Devil's Daughter". Die zijn na elkaar uitgebracht, maar bij het tweede was ik toch in de war, want het verhaal ging eigenlijk verder op "The Testament of Sherlock Holmes". Blijkt dat "Crimes and Punishments" in de grote verhaallijn een prequel is. En ja, in "Testament" hangt in het appartement van Holmes en Watson ook de harpoen uit de zaak van Black Peter. Tijd dus om dat spel te spelen, en te ontdekken waar de dochter van Moriarty vandaan komt.

Het was tof om terug de vertrouwde gezichten te zien uit "Crimes and Punishments". In "The Devil's Daughter" zien Holmes en Watson er immers anders uit. Het grootste verschil met de andere twee spellen, is dat hier je slechts één grote zaak onderzoekt. Ik heb er iets meer dan 16 uur over gedaan, in een totaal van 12 dagen tijd (gespeeld van 17 t.e.m. 29 september).

Een ander groot verschil is het deductiescherm. Je zit niet langer in het hoofd van Sherlock, met synapsen die om je heen flikkeren, en met verschillende mogelijke uitkomsten. Deze keer zie je notities in een schrijfboekje. Je hebt nog steeds verschillende mogelijkheden om uit te kiezen, maar het zijn er veel minder en er is maar één mogelijke uitkomst die groen kleurt zodra je hem hebt gevonden. Maar het is wel moeilijker om te ontdekken welke combinatie van onderliggende mogelijkheden je moet kiezen om aan het einde van de reeks de juiste uitkomst te ontdekken.

Een variatie van het deductiescherm is een plattegrond van een kantoor, waar je de voetstappen van de eigenaar moet traceren en proberen te ontdekken in welke volgorde hij bepaalde dingen deed. Deze was heel moeilijk en uiteindelijk is het me alleen gelukt door willekeurig in het rond te klikken en opties uit te proberen, want alles was plausibel in mijn ogen. Dit is een beetje te vergelijken met de scène waar je het ongeval op een kruispunt moet reconstrueren in "The Devil's Daughter", maar minder geraffineerd.

De rest van het spel is gelijkaardig. Je komt in een nieuwe locatie en zoekt naar aanwijzingen. Er zijn dit keer geen fysieke proeven te doorstaan, gelukkig maar. De uitdaging ligt hier in de puzzels. Echte breinbrekers die je ofwel doorhebt ofwel niet, en dan maar op goed geluk moet klikken. Meestal draait het om het openen van sloten. De juiste combinatie zoeken, of schuifpuzzels, of draaipuzzels, er zit van alles wat in dit spel. De meeste puzzels zijn van een perfect niveau, maar soms zit je er echt op te duvelen. Het tofste was een logische puzzel, waarbij je in een klaslokaal moet proberen uit te dokteren welke leerling aan welke bank zit (waarom je niet gewoon elke bank kunt doorzoeken tot je de juiste hebt, is een mysterie op zichzelf...).

Daarnaast is er ook een leuke cijferpuzzel, waarbij de juiste combinatie van een slot te vinden is in de ontbrekende cijfers op een stuk papier. Die puzzel heb ik zelfs opgeschreven en door Nele laten oplossen. Drie van de vier cijfers zijn goed te doen, maar de vierde zagen we geen van beide en moest ik online opzoeken.

 

Je wisselt regelmatig af tussen Sherlock en Watson, en ook deze keer is er een stuk waar je hun hond Toby bestuurt. Maar de besturing is waar de meeste frustraties liggen. Ik probeerde met muis en pijltjestoetsen, dan met controller, en dan opnieuw met muis en pijltjestoetsen. Met de controller draaide de camera veel te traag. Als ik de muis op hoogste gevoeligheid zette, draaide het beeld sneller maar nog niet snel genoeg en moest je de hele tijd met de muis schuiven in de richting waar je naartoe wilde. De personages reageerden ook slecht op de pijltjestoetsen. Eerst draaiden ze in de juiste richting maar bleven ze gewoon staan. Pas daarna vertrokken ze. Dit gaf allemaal vertraging in het spel. 

Grafisch is het spel wel in orde, en in de latere spellen is er niet veel veranderd. Londen is heel gedetailleerd weergegeven, met veel bewoners die allemaal hun ding doen. Je speelt vooral met Sherlock, maar doorheen het verhaal begin je echt te twijfelen aan zijn goede bedoelingen. Gevoelsmatig klopt het hier en daar toch niet helemaal. Het is wel een lang spel, en telkens wanneer ik dacht dat ik in de finale zat, kwam er een nieuw hoofdstuk. Het spel slaat trouwens automatisch op telkens je een nieuwe locatie betreedt. Daarnaast kun je ook op elk gewenst moment handmatig opslaan. Een groot voordeel in vergelijking met veel andere spellen waar je alleen op bepaalde locaties kunt opslaan.