donderdag 22 oktober 2020

Review "Elsewhere" - Dean Koontz

* * * *
Wie mij goed kent, weet dat ik nieuwe boeken van Dean Koontz meestal al een half jaar op voorhand bestel, zonder te weten waar ze over gaan. Bij dit boek was dat echter niet zo moeilijk. De titel "Elsewhere" slaat op een andere plek, ergens anders. En de cover lijkt heel fel op de begingeneriek van de BBC-reeks "His Dark Materials". Het thema is dus parallelle werelden, het multiversum. Koontz refereert al jaren naar dit thema. Denk aan "From the Corner of His Eye" en zijn "Frankenstein"-reeks.

Jeffrey Coltrane en zijn dochter Amity leiden het beste leven dat ze kunnen, nadat vrouw en moeder Michelle zeven jaar geleden verdween. Jeffrey praat soms met locale excentrieke zonderling Ed. Op een dag geeft Ed hem een pakket met de boodschap het nooit open te maken, en wat erin zit - wat hij de Sleutel tot Alles noemt - zeker nooit te gebruiken. Even later valt de NSA hun huis binnen. Jeffy opent het pakket om de inhoud makkelijker te verstoppen. Het heeft de vorm van een smartphone, of afstandsbediening. Per ongeluk zetten ze het toestel in werking en Jeffy en Amity belanden op Aarde 1.13, een alternatieve tijdlijn waarin Amerika een fascistische staat is geworden. Ze worden opgejaagd en keren net op het nippertje naar huis terug, maar niet zonder een onverwachte passagier mee te nemen.

"Elsewhere" is een science-fiction thriller in een hedendaagse setting, met de nadruk op familiebanden. De Sleutel tot Alles is een goede McGuffin. Maar de personages zijn wat oppervlakkig. De slechterik van dienst, overheidsagent John Falkirk, is één van de zovele die in het oeuvre van Koontz al zijn gepasseerd, en spijtig genoeg komt hij niet zo onoverwinnelijk over. Jeffrey is de gebruikelijke lamme goedzak, de gewone kerel die in ongewone omstandigheden verzeild geraakt. Amity is iets anders dan de kinderen die Koontz eerder in zijn verhalen liet opdraven. Ze is nog steeds volwassener dan haar leeftijd zou doen vermoeden, maar toch is ze ook een echt kind. De personages wisselen elkaar regelmatig af, elk krijgt zijn of haar deel van de hoofdstukken.

Koontz zit nu een aantal boeken bij Thomas & Mercer, een imprint van Amazon. Persoonlijk vind ik de kwaliteit van het drukwerk wat achteruit gegaan. De tekst is niet meer netjes uitgelijnd met de boven- en ondermarges. De bladspiegel rechts staat soms lager of hoger dan links. Dit komt doordat een nieuwe paragraaf soms pas bovenaan de volgende pagina start, terwijl de eerste twee regels eigenlijk nog onderaan de vorige hadden kunnen staan. Zo ontstaat extra witruimte in vergelijking met de pagina ernaast. En hoofdstukken starten niet op een nieuwe pagina maar meteen onder de laatste regels van het vorige hoofdstuk. Het geheel ziet er op deze manier redelijk slordig uit.

Maar uiteindelijk telt het verhaal, en dat is deze keer weer heel spannend. Ik vond het altijd heel spijtig telkens ik het boek moest neerleggen, want ik wou weten wat er nog zou gebeuren. Koontz maakt in dit verhaal heel duidelijk gebruik van de regel: laat altijd het ergste met je personages gebeuren. Gelukkig krijgen Jeffy en Amity hulp, want ze hebben het wel degelijk nodig. Ik las het boek op iets meer dan een week uit, van 13 tot en met 22 oktober, en liet "Jane Eyre" van Charlotte Brontë (het enige andere boek dat ik deze maand gelezen zal krijgen) er met plezier even voor liggen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten