Spelbespreking "Orwell"

* * * * *
Na "A New Beginning" had ik echt een ander soort spel nodig. En "Orwell: Keeping an Eye on You" is precies dat.

In mijn jongere jaren speelde ik vaak ARG's, oftwel Alternative Reality Games. Dit waren spellen die zich op internet afspeelden en meestal draaiden om een fictieve blog, waarbij je een samenzwering ontdekte en puzzels moest oplossen om andere webpagina's vrij te spelen en zo de nodige antwoorden te vinden. Daar kwamen dan accounts op social media bij te pas, filmpjes op YouTube, bruikbare e-mailadressen en soms zelfs telefoonnummers en locaties in de echte wereld waar je dan extra dingen kon vinden, een beetje zoals bij geocaching. "Orwell" is een beetje hetzelfde, alleen speelt het zich af in een afgesloten, fictieve spelwereld.

Je start het spel door in te loggen op een softwaresysteem. Je maakt een gebruikersprofiel aan. Dan kijk je wat camerabeelden van een bom die afgaat in het centrum van Bonton (de hele game speelt zich af in een fictieve wereld die erg aan de onze doet denken). 

Je maakt dan kennis met de databank: je kunt bestanden over verdachten aanmaken en op het (fictieve) internet op zoek gaan naar informatie over hen. Soms kom je tegengestelde informatie tegen en moet je beslissen wat waar is en wat niet. Dit laatste is soms onlogisch, omdat het systeem lijkt te weten dat er in de toekomst tegengestelde informatie te vinden is op pagina's die je persoonlijk nog niet hebt gevonden. Als het systeem dit al weet, waarom moet u dan de informatie in de eerste plaats ontgrendelen? 

Het is ook moeilijk omdat je niet echt de middelen hebt om het bronmateriaal te controleren. Het spel heeft dan ook verschillende mogelijke eindes, afhankelijk van welke informatie je precies doorsluist naar de databank. Je hebt immers een online contactpersoon die commentaar geeft op alles wat je doet en verdere actie onderneemt op basis van de informatie die je ontdekt. Later in het spel krijg je ook inzicht in e-mailaccounts, berichtendiensten en telefoongesprekken. En je krijgt zelfs toegang tot privécomputers en smartphones. Nieuwe informatie zal gecontroleerd moeten worden op reeds bezochte webpagina's waar plots nieuwe dingen uitgelicht worden.

Ik speelde het spel 'per ongeluk' uit door een stuk informatie te uploaden zonder dat ik wist dat dit het einde zou triggeren. Het spel slaat automatisch op, maar gelukkig kun je wel elke dag die er in de fictieve wereld voorbij gaat, opnieuw beginnen.

Het spel heeft een vervolg, "Orwell: Ignorance is Strength" dat zich parallel met de eerste verhaallijn afspeelt. Hier onderzoek je een vluchteling uit een oorlogsland die actief is op social media en probeert een nieuwe revolutie te ontdekken door middel van oproerende blogberichten. Het is aan jou om in zijn leven te spitten en hem onderuit te halen. De graphics zien er wat gestroomlijnder uit, en waar je eerst alleen het transcript kon lezen, krijg je bij telefoongesprekken nu de werkelijke stemmen te horen.

Ik heb 7,5 aan het eerste spel gedaan, en 5,5 uur aan het tweede spel, wat veel rechtlijniger was met minder personages. De spellen nodigen zeker uit om opnieuw te spelen, andere keuzes te maken en zo het lot van de personages te veranderen, maar omdat er zoveel tekst mee gemoeid is, is dat wel een hele opdracht. Het merendeel van het spel draait om dingen lezen. Maar als nieuwe manier om een verhaal te vertellen moet ik wel zeggen dat dit heel gedetailleerd en geloofwaardig is.