In de 733 pagina's van "Brug der zuchten" vertelt Richard Russo het verhaal van drie Amerikaanse kinderen/tieners/volwassenen uit het fictieve plaatsje Thomaston in de staat New York. Ik heb er weliswaar lang over gedaan om het boek volledig uit te lezen, maar ik heb me er geen moment mee verveeld.
Hoofdpersonage Lou C. Lynch - die door een stommiteit van zijn schooljuffrouw voor de rest van zijn leven de naam Lucy met zich moet meedragen - vertelt vanuit een eerstepersoonsperspectief hoe hij samen met zijn gezin een vakantie naar Italië plant en daar ook een oude kameraad wil opzoeken. Lou wil hierover een roman schrijven, maar al snel reist hij in gedachten naar zijn jeugd en hoe hij die kameraad, Bobby Marconi - het tweede personage - leerde kennen.
Ook Bobby - die later door het leven gaat met de familienaam van zijn moeder, Noonan - komt aan bod. Zijn verhaal wordt in derdepersoonsperspectief verteld. Maar het is pas veel later in het boek dat de raakvlakken met Lucy's verhaal duidelijk worden, wanneer er gaten in het narratief worden opgevuld, of wanneer bepaalde zaken vanuit een ander standpunt worden toegelicht.
Als laatste hebben we nog Sarah, in het heden de vrouw van Lucy, maar met een verleden waarin ze met beide jongens in contact blijkt te zijn geweest. Zij heeft vooral een sleutelrol in het verhaal.
Een groot stuk van het boek speelt zich af in lokale supermarkt "Ikey Lubin's", dat op een bepaald moment overgekocht wordt door Lucy's vader, en waar je elk moment verwacht dat Kamal Karmach door de deur komt wandelen met een reeks ideeën om hen uit de rode cijfers te houden. Na verloop van tijd merk je dat vooral deze winkel er voor zorgt dat twee personages, Lucy en zijn vader, bijna identiek aan elkaar worden.
Een groot thema in dit boek is dan ook de relatie tussen ouders en kinderen. Uiteraard is vriendschap heel belangrijk. Liefde speelt ook een grote rol, vooral de mysterieuze aantrekkingskracht tussen jongens en meisjes. In Thomaston is ook het verschil tussen de verschillende klassen - arm(er) versus rijk(er) - heel opvallend, alsook de kloof tussen blank en zwart. Daarnaast is er veel aandacht voor kunst, zowel de schrijverskunst als de teken- en schilderskunst.
Russo brengt deze wereld triomfantelijk tot leven en hij neemt daar ook de nodige tijd voor. Het boek is genieten van voor tot achter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten