Boeken verslonden in juli

In juni zijn twee afsluiters van trilogieën verschenen: "End of Watch" van Stephen King, en "The City of Mirrors" van Justin Cronin. Omdat het al een tijdje geleden was dat ik de vorige delen las, en omdat ik toch net door mijn leesstapel heen was, bood de gelegenheid zich aan om beide trilogieën in hun geheel te lezen. Zogezegd, zogedaan.

Ik ben begonnen met Stephen King. "Mr Mercedes" is het eerste deel. Toen ik al redelijk ver in het boek zat, begon ik te twijfelen of ik het meer dan twee sterren zou geven. Het leest immers als een standaard misdaadverhaaltje, niets dat op de naam Stephen King duidde. Gelukkig maakten de laatste 60 pagina's dit goed. Heel dicht tegen het einde aan, begon ik me af te vragen of het wel goed zou aflopen. Op dat moment begon ik opeens ook de letters in de naam van het hoofdpersonage te tellen. Ja, het zijn er 19, en dat bevestigde dat ik een verhaal aan het lezen over een bende gunslingers die een ka-tet vormden. Dit overtuigde me dat het zeker geen goed einde zou krijgen, en dat er nog meer slachtoffers zouden volgen. Gelukkig was dit niet het geval. Ik vond de zelfverwijzingen naar "Christine" en "IT" wel leuk, maar ik stijgerde toen hij de TV-reeks "Dexter" rommel uit Fantasieland noemde (of hoe ze die belediging ook in 't Nederlands vertaald hebben). Ook vond ik het ongeloofwaardig hoe de jonge sidekick (ook met een naam van 19 letters) bekend was met HAL-9000, maar onze held met een leeftijd beter geschikt om deze fictieve A.I. te kennen, van niets wist. Het boek krijgt dus nog drie sterren van me. Geen vier, omdat ik de typische handtekening van Stephen King miste, maar dat is dan ook de enige reden. Het is een goed verhaal, en echt letterlijk een page-turner.

Deel twee is "Finders Keepers". Een spannend verhaal, met een goede opbouw en voldoenend einde. Ik vind het leuk hoe het over boeken gaat, over auteurs, en over schrijven in het algemeen. Maar opnieuw was er niets dat echt naar buiten sprong in het verhaal. Het is alvast beter dan "Mr Mercedes", maar niet zo goed als Stephen King's vorige boek, "Revival". Ik zou het eigenlijk 3,5 sterren willen geven, want het maakte me in ieder geval nieuwsgierig naar het laatste deel van de trilogie. Eentje waarvan ik verwachtte dat het een klassieke Stephen King gaat worden. Maar uiteindelijk bleek dat ik in deze trilogie "Finders Keepers" toch het beste boek vond. Een detective en misdaadverhaal met toffe personages, een jongere als spilfiguur waarvoor je supportert en hoopt dat hij de juiste beslissingen neemt, of dat het op wonderbaarlijke wijze toch goed voor hem uitdraait. Het is een soort van zijsprongetje, weg van het grote verhaal dat "Mr Mercedes" en "End of Watch" met elkaar verbindt.

"End of Watch" is dus meer een direct vervolg op "Mr Mercedes" dan op "Finders Keepers". En ik ben eigenlijk een beetje ontgoocheld. Op het einde van "Finders Keepers" kreeg ik de verwachting dat "End of Watch" een typische Stephen King ging worden, van een hoger paranormaal niveau. En ja, er gebeuren wel onverklaarbare dingen, die inderdaad ook nooit worden verklaard en die er gewoon voor zorgen dat het verhaal komt te bestaan. De personages zijn gelukkig nog heel sympathiek en zorgen er voor dat je tenminste blijft lezen. Stephen King speelt wat met de chronologie van zijn verhaal, komt opeens met een flashback op de proppen die uitleggen hoe de dingen precies zo zijn gekomen, maar ze overtuigen me niet echt en zit nog steeds met heel veel hoe-vragen. Dit laatste deel van de trilogie krijgt van mij dus ook maar drie sterren, en geeft me eigenlijk een goede motivatie om "Finders Keepers" op te waarderen tot vier sterren, al is het maar om duidelijk te maken dat dit toch het betere boek is in de reeks.

Voor ik me aan de trilogie van Justin Cronin waag, moet ik eerst enkele boeken voor de leesclub van de Genkse bibliotheek lezen. De eerste is voor een "informele" leesclub, gewoon enkele geïnteresseerden die eind augustus naar de Zin in Zomer activiteit met de Brits-Indiase schrijver Neel Mukherjee gaan in het Emile Van Dorenmuseum. De eerste échte leesclub is dan half september, met het boek "Een Klein Leven" van Hanya Yanagihara. Met deze boeken ga ik me dus in augustus bezig houden - en eigenlijk ben ik momenteel net halfweg de eerste, maar ik vrees dat ik zeker alle tijd nodig ga hebben om hem uit te krijgen ...