woensdag 15 oktober 2025
Recensie "Hogere Machten" - Joost de Vries
Hogere Machten van Joost de Vries mag dan een in mijn ogen lelijke cover hebben, het binnenste is in dit geval echt wel mooier.
Het is 1933. James Welmoed is een ambtenaar met Nederlandse en Engelse roots. De achttienjarige Elizabeth van Elzenburg gaat verderstuderen in Engeland, maar haar Engels kan wel wat bijgeschaafd worden. Welmoed is de uitgelezen leermeester. Maar uiteindelijk zal Elizabeth hem veel meer bijleren...
Dit is het verhaal over een affaire, want Welmoed is getrouwd met Connie. Maar Elizabeth is bijna een natuurkracht en voert hem met haar mee.
Maar verwacht geen ordinair stationsromannetje. Verwacht meer; véél meer. Dit boek is hilarisch. Elizabeth is een geweldig personage. Welmoed drijft wat mee met de stroom, maar dat is oké want we leren hem kennen als kleine jongen die moeite had met opgroeien in twee verschillende culturen. Hij láát zich meedrijven, dat is wel zijn eigen bewuste keuze, en hij doet dat magistraal.
Het verhaal neemt ons doorheen de Tweede Wereldoorlog, we springen soms wat heen en weer in de tijd, lezen stukken vanuit het perspectief van andere personages. Het is vooral het tempo wat dit een fantastisch boek maakt. Geen gekunstelde literaire constructies. Korte zinnen, soms losse woorden, pingpongende dialogen, redelijk wat Engels wel (misschien niet voor iedereen weggelegd...).
Het einde zat me wel een beetje tegen, omdat het mij een totaal andere sfeer en stijl leek dan de rest van het boek. Plots verandert het verhaal. Het is zeker te begrijpen in functie van Welmoed, maar toch leek het er niet volledig bij te passen, alsof de Vries maar snel een plotwending bedacht om er een einde aan te breien.
Desondanks zeker de moeite waard! Heel snel uitgelezen want het is heel vlot geschreven en sleurt je gewoonweg mee van begin tot einde. Hoewel ik nog steeds niet goed snap wat die scène uit de Slag bij Hastings in 1066 er plots bij kwam doen...
maandag 13 oktober 2025
Recensie "Assassin's Creed: Odyssey" - Gordon Doherty
Ik kocht recent een boxset met tien boeken uit de Assassin's Creed-reeks. Adaptaties van de videogames waarin je bij elke titel in een ander historisch tijdperk als sluipmoordenaar de geschiedenis beïnvloedt. Ze spelen zich af in echte steden, bevolkt door echte historische figuren, en zijn verweven met echte historische gebeurtenissen. De verhaallijnen zitten vol politiek, intriges en samenzweringen.
Ik heb verschillende van die games met plezier gespeeld, maar het spel dat zich afspeelt tijdens de Amerikaanse Onafhankelijkheidsoorlog heb ik nooit uitgespeeld omdat ik me ondertussen met andere dingen bezig hield. Ik zou er wel graag naar terugkeren. Door deze boeken te lezen, krijg ik er misschien terug zin in!
Ik besloot deze boekenreeks te lezen in chronologische volgorde van de historische tijdperken, en niet in de volgorde waarin de spellen (en dus ook de boeken) werden uitgebracht. Het eerste boek zou dan eigenlijk Origins: Desert Oath moeten zijn, maar deze zat niet in de box (er ontbreken een 4-tal boeken...)
Assassin's Creed: Odyssey van Gorden Doherty vertelt het verhaal van Kassandra in de 5e eeuw voor Christus, tijdens de oorlog tussen Sparta en Athene. In opdracht van het Orakel van Delphi wordt haar pasgeboren broertje Alexios geofferd aan de goden. Zij probeert dit te verijdelen, maar dat mislukt en iedereen waant haar zelf dood.
Twintig jaar later is ze opgegroeid als "misthios", het Oudgriekse woord voor huurling. Ze gaat eerst op zoek naar haar vader Nikolaos, een aanvoerder in het Spartaanse leger, wie ze verantwoordelijk acht voor wat er gebeurd is doordat hij zelf niet heeft ingegrepen om zijn zoon te redden. Zo start haar lange reis om achter de waarheid te komen van waarom Alexios moest sterven.
Er zijn tal van plotwendingen en we ontmoeten figuren zoals Hippocrates, Perikles, Socrates, om er maar een paar te noemen. Het is een avonturenverhaal dat heel vlot leest en het brengt de geschiedenis een stuk dichterbij. Ik vroeg me heel de tijd af welke stukken achtergrondinformatie echt gebeurd zijn, en wat verzonnen is. Ik had niet veel verwachtingen qua schrijfkwaliteit omdat het hier een adaptatie betreft en gemaakt om nog meer geld uit de franchise te melken, maar ik was best aangenaam verrast en ik kijk er wel naar uit om de andere boeken te lezen. Ik heb totaal geen spijt van mijn spontane aankoop! Het is ontspannen lectuur dat lezen terug plezierig maakt.
dinsdag 7 oktober 2025
Recensie "Vrij Spel" - Richard Powers
De verschillende verhaallijnen worden met elkaar verbonden. Een Polynesisch eiland wordt volledig ontgonnen na de ontdekking van fosfaat.
Ina Aroita, die opgroeit op dit eiland, gaat studeren in Amerika en ontmoet daar twee vrienden, Rafi en Todd. Rafi komt uit een zwarte familie, en onderneemt een hele zoektocht naar een goede school.
Todd is degene die het verhaal vertelt via de cursief geschreven hoofdstukken: op oudere leeftijd lijdt hij aan dementie en blikt hij terug op het verleden. Ik vond hem een heel aangename vertelstem hebben. Hij deed me wat denken aan de voorstellingen van Wouter Deprez, die ook geweldig goed kan vertellen. Er zit een beetje hetzelfde ritme in, maar naar het einde toe minderde dit wel.
Daarnaast is er nog Evelyne Beaulieu, een oceanografe die het boek spijtig genoeg een beetje het Moby Dick-syndroom geeft: lange beschrijvingen van verschillende soorten vissen. Zij komt ook op het eiland van Ina terecht, waar de plaatselijke bevolking (82 zielen!) moet stemmen in een referendum om een projectontwikkelaar de toelating te geven vanop hun eiland de eerste grote drijvende stad te beginnen bouwen.
Er is ook veel te doen rond Playground; de originele titel van het boek, maar ook het project van Todd dat hij ontwikkelt dankzij een idee van Rafi, een soort van online forum waar leden elkaar punten kunnen geven. Het wordt voorgesteld als een groot spel, maar om eerlijk te zijn vind ik er niets spel-achtig aan. De mannen zijn eigenlijk op zoek naar onsterfelijkheid, naar een soort mythische maar ook wetenschappelijke manier om de doden terug tot leven te wekken.
Meer uitleggen zou de clou van het verhaal weggeven. De grote thema's zijn het klimaat, en artificiële intelligentie, en het enige wat ik nog kan zeggen is dat niet alles is wat het lijkt.