Ik word gestalked door Sinterklaas

Speciale dag op de Sint-Jozefsschool in Hoevenzavel. Sinterklaas komt op bezoek! Alle kleuters verzamelen in de zaal, en de mijne is er ook bij natuurlijk! Sinterklaas is een soort van ere-grootouder, dus hij mag ook genieten van de liedjes en dansjes die de kleutertjes enkele weken geleden op het grootouderfeest hebben opgevoerd. Op allerlei manieren verkleed zingen ze over het leven in landen als Japan, Indië, tot zelfs op de Noordpool! Sinterklaas had gelukkig niet door dat het laatste misschien al een stiekeme verwijzing naar de Kerstman was ...

Ik zet me tussen de andere ouders op de tribune en sla het allemaal gade. Daan zoekt de gezichten af en als hij me vindt, lacht en wuift hij. Ik doe hetzelfde terug. Dan is het wachten op zijn optreden. Als hij zo ver is, ben ik toch een beetje ontgoocheld. De meisjes van zijn klas mogen wat danspasjes tonen en met een sjaal rondzwaaien; de jongens zitten gewoon op de grond met een buis op hun benen te doen alsof ze die doorzagen, niet al te enthousiast uiteraard. Maar kom, het is het gebaar dat telt, en de Sint vindt het toch allemaal mooi.

Optredens gedaan, Sinterklaas heeft afscheid genomen, de kinderen keren terug naar de klas en de ouders verspreiden zich over de parking en aangrenzende straten. Het is bijna middag, ik wil nog een hoop doen vandaag maar eerst eens iets aan die vervelende haardos laten doen. Daar mag wel een stukje van af, want eerlijk gezegd: er is niets meer mee aan te vangen tegenwoordig, het ziet er niet uit.

Op naar mijn favoriete kapperszaak, Visa Versa. Mijn vaste kapster staat precies op mij te wachten. Ze heeft haar eigen haren felrood geverfd. Ik complimenteer haar, want het staat haar goed. En iedereen die me kent, weet wel hoe dol ik ben op roodharigen. Ik zet me in de stoel en ze gaat haar gang.

Nog geen vijf minuten later gaat de deur open, en daar staat opeens weer Sinterklaas met een Piet. Hij heeft een traktatie bij voor de kapsters, en ik krijg zelf ook een mandarijntje en enkele Fruitella's, omdat ik natuurlijk ook héél braaf ben geweest.

Haartjes geknipt trek ik nog even de stad in. Mijn favoriete café is nog steeds gesloten, en het alternatief waar ik de laatste tijd al een paar keer ben geweest, zit stampvol. Dan toch maar terug naar huis. Daarbij, ik ben in een boek begonnen van ongeveer 1150 bladzijden, dat leest volgens mij toch niet zo aangenaam op café ...